ijsbad

Het ijsbad is voor mij een middel, geen doel op zichzelf, bedenk ik me als ik naar huis fiets na een "Wim Hof"workshop.
Een middel om grenzen te verleggen, een middel om aan jezelf te laten zien wat je allemaal kunt.
Wel bang zijn en ergens tegenop zien, maar het toch doen.
Hoewel jezelf blootstellen aan koude blijkbaar je immuunsysteem  beter laat functioneren, ga ik geen zakken ijs bestellen om in mijn bad te gooien.
Ik ga wel s`ochtends in mijn ondergoed op blote voeten in de tuin ademhalingsoefeningen doen. Een tijdje, kijken/voelen wat het me brengt. Of langer als het heel goed voelt. En ik blijf koud afdouchen, daar voel ik me erg goed bij.
Letterlijk verre grenzen passeren, vind ik mooi om te zien bij drie op reis of om de verhalen van mijn vriend te horen. Mijn vriend is een reiziger, hij boekt een heen en terugreis naar India en gaat alleen met een klein rugzakje met een onderbroek en een tandenborstel een paar weken op stap.
Ik hou wel van vakantie, fietsen of lopen in de alpen of Pyreneeën kamperen in een klein tentje. Planten zoeken in bergweides.
Verder zie ik reizen vooral als figuurlijk grenzen verleggen, zoeken naar antwoorden. Uit je comfortzone komen.
Anton Corbijn (fotograaf) zegt het heel mooi als hij vertelt over zijn
overzichtstentoonstelling:"Wat je hier ziet zijn de resultaten van een reis die ik maak. Het zoeken naar antwoorden. De reis die je maakt is uiteindelijk een reis naar jezelf".

Met die reis ben ik nog wel een tijdje bezig en zal ik nog vele grenzen over moeten.
Maar ik ben wel onderweg en dat voelt heel goed.