Het onderscheid tussen genezing en verbetering zal in de toekomst waarschijnlijk ook verdwijnen. Want als je toch iets moet vervangen, waarom dan geen betere versie van bijvoorbeeld onze beenspieren zodat we harder kunnen lopen dan we nu doen met onze "gewone" spieren.
Dit is te lezen in een interessant artikel in het FD van 14 februari.
Ik ben niet tegen onderzoek en vooruitgang in de gezondheidszorg. Als mijn kraakbeen versleten is, ben ik natuurlijk blij dat er een oplossing is en ik weer door kan met mijn leven.
Maar wat ik mis bij deze wetenschappers is de twijfel en de aandacht voor het mysterie van het leven.
Het mysterie van het leven zit in alles wat leeft op aarde en het communiceert met elkaar op manieren die wij misschien wel nooit zullen begrijpen. Steeds worden er kleine stukjes ontrafelt. Bomen communiceren en wisselen voedingsstoffen uit, planten communiceren door middel van een uitgebreid netwerk van schimmels in de grond.
Het menselijk lichaam is ook een mysterie.
Waarom zijn er anders een miljoen mensen in Nederland met ernstige gezondheidsklachten, waarvoor geen lichamelijke oorzaak te vinden is, behalve dat hun pijngebieden actiever zijn dan bij gezonde mensen. Waarom sterven er nog steeds zoveel mensen aan kanker, al wil de medische wereld ons soms anders doen geloven.
Ook in ons lichaam wordt er gecommuniceerd tussen de cellen via heel ingewikkelde netwerken.
Bij gebruik van bepaalde (kanker) medicijnen zoekt het lichaam een slimme oplossing om de werking van de medicijnen te omzeilen.
(Dit ben ik, vrolijk lachend op weg naar de mont ventoux. In 2.24 boven, nog steeds een supergevoel)
Dat is wat ik denk, ik geloof in een gigantisch oplossend vermogen van het lichaam.
Alleen ik geloof ook dat je het lichaam hierbij moet helpen door heel goed voor jezelf te zorgen. Geestelijk en lichamelijk.
Hoe ouder je wordt, hoe meer je moet doen om fit te blijven. Ik vertrouw er op dat ik geen technische hoogstandjes nodig zal hebben in mijn lichaam.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten