Olievlek?

Dit weekend heb ik mijn boodschap mogen vertellen aan 52 mensen, in drie groepen. Ik hoop dat ik op deze manier een beetje kan meehelpen aan het verhelpen van plantenblindheid. Zaterdag was ik bij de stadslandbouw aan de Mooieweg in Arnhem-Zuid. Onderweg op de fiets speur ik de bermen af. Het is weer genieten. Met een fietstas vol planten arriveer ik op de locatie. Hoewel ik van veel tuinen onderweg erg verdrietig wordt, zijn veel gemeenten goed bezig. De bermen worden minder gemaaid en ook veel parken en plantsoenen worden minder strak onderhouden.  Ik heb begrepen dat niet iedere inwoner dit toejuicht. Sommige mensen vinden het een zooitje en worden boos. Ik vrees dat het nog lang duurt voor mensen inzien hoe belangrijk het is niet teveel en te kort te maaien. Hoe belangrijk het is voor bijen, vlinders en andere dieren om bloeiende bermen te hebben. Stel je voor dat alle bermen bloeiende bermen worden. Dat zou al een ecologische structuur vormen in Nederland. In de gemeente waar ik woon zijn de mensen zo ijverig dat ze niet alleen hun gra

sveld minutieus kaalknippen, maar ook de bermen meenemen. Ik vrees dat het hardnekkig is, het idee dat niet alleen de huiskamer gestofzuigd moet worden, maar ook de buitenruimte ontdaan moet van ongewenste elementen. In een artikel van Josefine Rombouts over kasteeltuinen lees ik dat ook of al in 1650 men de natuur een zooitje noemde die beteugeld en in toom gehouden moest worden door de mens. Ik hoop dat het helpt als mensen weten wat er allemaal groeit in de bermen. Veel van deze planten zijn ook eetbaar en bevatten veel van de voor ons belangrijke secundaire inhoudsstoffen. Ik zie aan de gezichten dat ze, net als ik 15 jaar geleden, nooit van secundaire inhoudsstoffen hebben gehoord. Ik weet zeker dat sommige mensen dit verder gaan onderzoeken. Iedereen moet dit weten hoe belangrijk het is om biologisch te eten. Niet alleen voor de gezondheid van de bodem en omgeving maar ook voor je eigen gezondheid en vitaliteit. 

Wilde peen, veel in de bermen te zien. Gelukkig staat mijn tuin er ook vol mee. De wortel is eetbaar voordat er een bloemstengel komt. Hele plant is eetbaar, maar ik vind vooral de zaadjes bijzonder. Te gebruiken om azijn mee te aromatiseren. Maar ook kiemgroenten in de winter schijnt te kunnen. Dat moet ik nog uitproberen. 

Lisa Ganora

Ik verheug me er al weken op. Een workshop met de Amerikaanse Lisa Ganora in Nederland. Toen ik op de Herboristenopleiding zat en voor het eerst hoorde over de secundaire inhoudsstoffen werd er iets in mij wakker. Ik voelde dat er iets heel belangrijks werd verteld. Iets wat me de rest van mijn zou boeien, Het voelde als een gat in mijn hersenen dat gevuld moest worden. Alleen de lessen op school waren niet voldoende. Omdat het ingewikkelde materie is, waar eigenlijk veel voorkennis (biochemie) voor nodig is, werden er aannames gedaan die niet uitgelegd konden worden. De secundaire inhoudsstoffen werden ingedeeld in een aantal groepen, waaronder looistoffen, slijmstoffen en mosterdglycosiden. Dat zijn termen die alleen in de kruidengeneeskunde gebruikt worden. Scheikundig gezien worden andere indelingen gemaakt.  Ik snapte  er niets van en wilde het wel snappen. Toen kwam ik op het spoor van Lisa Ganora. In haar boek Herbal constituents bespreekt Lisa de meeste voorkomende groepen inhoudsstoffen, uit welke stof ze ontstaan, de oplosbaarheid en wat ze doen in het lichaam. Het is best ingewikkeld, zeker omdat het in het Engels geschreven is. In de loop van de tijd vind ik steeds meer puzzelstukjes. Of ik ooit alle puzzelstukjes ga vinden en op de juiste plek leggen weet ik niet.  

Lisa en de workshop voldeed aan al mijn verwachtingen. Lisa was grappig, gevat, slim en een goede lesgever. Te gek dat er zoveel vragen waar ik al jaren mee loop beantwoord zijn. Vermoedens dat ik heel goed ontgift door wat ik doe en eet en drink zijn na jaren bevestigd. 

Ontgiften

Als je mensen vraagt wat gif is beginnen mensen over landbouwgif, luchtvervuiling, alcohol, roken. Maar de ergste gifstoffen voor ons lichaam maken we zelf. De hele dag door. Al die gifstoffen moeten we weer kwijtraken. Ons lichaam is er de hele dag druk mee, vooral de lever. We kunnen het lichaam helpen beter te ontgiften door secundaire inhoudsstoffen te consumeren. Ook diverse vitaminen en mineralen zijn ingebouwd in enzymen die een rol spelen bij ontgiften in fase I. De secundaire inhoudsstoffen spelen vooral een rol in fase II.

Fase I

Vitaminen en mineralen zijn co-factoren van de ontgiftingsenzymen en concentreren zich in de lever en in de gastro-intestinal mucosa. Deze enzymsystemen zijn verantwoordelijk voor het activeren van fase I en bewerken gifstoffen om verwerkt te worden in fase II.

Fase II

Fase II enzymen zorgen door het aankoppelen van wateroplosbare groepen voor het wateroplosbaar maken van de gifstoffen om ze te kunnen uitscheiden. 

Het lijkt verstandig het lichaam te ondersteunen bij de ontgifting door voeding en eventueel supplementen. Hierdoor maken we de intelligentie van de natuur mogelijk en ondersteunen het zelfhelend vermogen. Sommige stoffen worden tijdelijk giftiger door de bewerking in fase I. Het lijkt dus verstandig vooral aandacht te besteden aan het ondersteunen van fase II. 

Tijdens beide fases ontstaan veel vrije radicalen. 

Fase I enzymen hebben nodig: Koper, magnesium, zink, vitamine C, Vitamine B2, B3, B6, B12, glutathion (sterke antioxidant), flavonoïden ( uit groene en gekleurde groenten en fruit) en veel antioxidanten om de vrije radicalen op te vegen en schade aan weefsel voorkomen. 

fase II enzymen hebben nodig:: voldoende aminozuren, vooral glycine, selenium, zink, silymarin uit mariadistel, cucurminoïden uit kurkuma, omega 3 vetzuren, glucaronzuur uit diverse groenten en fruit, vooral sinaasappels, appels, grapefruit, koolsoorten. 

Een apart onderwerp zijn vezels. Vooral oplosbare vezels binden giftige stoffen, terwijl onoplosbare vezels de stoelgang versnellen, dit vermindert het ontstaan van toxische stoffen, vermindert de absorptie en eventueel re-absorptie van ongewenste stoffen. 

Een detox drank

Drink regelmatig smoothies samengesteld uit veel gekleurde groenten en fruit en donkergroene bladgroenten. Zoals: Bieten; de bijzondere kleurstof komt bijna alleen in bieten voor. Wortels voor de  carotenoïden, rode kool voor de rode kleurstof. Spinazie voor de groene kleurstof; chlorofyl. Planten met mosterdglycosiden, zoals: radijs, waterkers. Gember en kurkuma. Grote klis wortel en aardpeer voor de inuline. Om een drank te mixen moet je vocht toevoegen, Dat zou aroniasap of cranberrysap kunnen zijn, maar beetje water kan ook. 

Lisa maakt de drank bewaard het in de koelkast en elke dag 1 of 2 glazen drinkt tot het op is. Ik maak liever elke ochtend vers en wissel de groenten en fruit. Het is een fijn begin van de dag, Alleen als ik op vakantie ben sla ik over. Met spijt kijk ik dan naar mijn mixer en overweeg of het apparaat echt niet meekan. De drankjes in de supermarkt, die ik ter vervanging drink lijken totaal niet op mijn brouwsels.

 

creatiespiraal

Ik heb mijn boek de creatiespiraal uitgeleend. Omdat ik heel bang ben dat ik vergeet aan wie heb ik het overal opgeschreven en vraag ik de lener regelmatig of ze al begonnen is met lezen. Ik realiseer dat het boek heel belangrijk voor me is. Het boek heeft er mede voor gezorgd dat ik woon waar ik nu woon.

Marinus Knoope beschrijft in het boek de weg van wens naar werkelijkheid. Wensen hebben niets te maken met een glazen bol. Wensen werkelijkheid maken is vooral keuzes maken. Hoewel je best bijzondere dingen mag wensen in je leven, is het handig om niet de realiteit uit het oog te verliezen. Ik kan wel wensen dat er een prins langskomt die me meeneemt naar een kasteel, maar dat zou wel erg raar zijn op je 67ste levensjaar. Of ik wens dat ik in een boerderij ga wonen van 1 miljoen, dan moet ik wel eerst de loterij winnen. Ook niet wenselijk om te wensen. Door de creatiespiraal realiseerde ik mij dat ik stappen moest formuleren. Stappen die nodig waren om te komen van wens naar werkelijkheid. Eerst je wens formuleren, dan de stappen die ervoor nodig zijn om de wens werkelijkheid te laten worden.

De belangrijkste eerste stap die ik moest zetten was het het huis in Mierlo te koop zetten. Daar heb ik ontzettende buikpijn van gehad. Ik woonde in mijn droomhuis. Maar ik wist dat ik uiteindelijk een groot stuk grond belangrijker zou vinden dan een huis. Dat droomhuis dat krijg ik nooit meer. Blijkbaar is dat van ondergeschikt belang. Mijn wens om een grote tuin te hebben was groter en die is werkelijkheid geworden.

Zuidpool

Ik scheur me los van mijn tuin en stap op de fiets. Alles, behalve boodschappen, mee achterop de fiets om een weekje "te overleven". Ik vertrek met tegenzin maar als ik bij Heteren de brug over ben, wordt het lichter in mijn hoofd. Het grote genieten begint, ik ben op reis. De hele dag fietsen en slechts een vaag idee waar ik heen wil. In ieder geval stille paadjes en rustige wegen. Altijd verlangen naar stilte. Kon ik maar zoals Erling Kagge altijd de stilte in mezelf oproepen wanneer dat nodig is. "Als ik me niet aan de wereld kan onttrekken door te wandelen, klimmen of zeilen, probeer ik de wereld buiten te sluiten": aldus Erling. Hij noemt de stilte in jezelf, je eigen Zuidpool vinden. Hij heeft veel ervaring met lange tochten in eenzaamheid met als meest extreem, zijn skitocht van 50 dagen naar de Zuidpool. Na 50 dagen in eenzaamheid ziet hij ertegen op dit zwijgen te moeten doorbreken. Hoe heerlijk is het te praten met mensen. Net zo heerlijk is het 5 dagen te fietsen zonder praten. Ik kom vrijwel alleen echtparen tegen op de fiets. Dan prijs ik mij gelukkig in mijn eentje. Ik hoef niets te overleggen, kan van richting veranderen. Continue "verdwalen" en de hele avond in mijn tentje lezen en de wereld buitensluiten. Op de camping kom ik op het trekkersveldje terecht. Wat klinkt dat heerlijk jong.  Er komen kinderen langs fietsen. Mam, mam er staat weer iemand op het trekkersveldje. De hele familie trekt onopvallend voorbij om te kijken naar een oma op de fiets en in een klein tentje. Maar heel lief allemaal. Er komt een echtpaar naast me staan ook al op leeftijd. Het is al laat, Zij gaat koken en hij zet de tent op. Als alles is ingericht en de vrouw iets wil pakken in de tent, wordt ze vermanend toegesproken. "Nee, nee niet aan die kant naar binnen, daar liggen mijn spullen. 

"Hoe gaat het fietsen mam": vraagt mijn dochter. "Ja fijn, ik ben in Almelo, hoe dat gekomen is weet ik niet": is mijn antwoord. Ik ben binnenkort jarig en mijn dochter suggereert dat een goede fietsnavigatie misschien een goed kado is. Maar ik geloof niet dat ik dat wil. Een beetje dwalen vind ik wel verassend en leerzaam. Een kompas op mijn fiets zou ik wel fijn vinden zodat ik wel weet of ik naar het noorden of naar het zuiden fiets. Dat gaat me niet helpen om mijn  Zuidpool te vinden besef ik. Volgens Erling kun je de stilte overal vinden. Je hoeft je alleen maar terug te trekken. Een paar dagen alleen fietsen en niet hoeven praten helpt mee. Ik blijf oefenen en fietsen.