kok of dokter?

In het financieel dagblad van zaterdag 21 februari 2015 lees ik een interview met minister Edith Schippers. Het gesprek gaat over de geneeskunde van de toekomst. Hoe oud kunnen we worden en wat kan er allemaal vervangen worden in en aan ons lichaam in de toekomst. De grens tussen geneeskunde en verbeterkunde wordt vager. De minister noemt als toekomst muziek een tomaat met genezende stoffen die aandoeningen zou kunnen voorkomen.
De minister weet veel, maar niet veel over voeding. Zulke tomaten hebben we gelukkig al. Want alle (vooral) biologische tomaten hebben honderden genezende stoffen.
Dat voeding genezend is en op zijn minst ziektes kan voorkomen is helaas geen bekend gegeven meer.
De tuin waar ik vrijwilligerswerk doe, ligt in een kasteeltuin. Dit kasteel bestaat in 2016 400 jaar.
Omdat we daar in de tuin ook aandacht aan willen besteden, ben ik op zoek naar informatie. Wat werd er geteeld en gegeten in 1600. Gisteren heb ik me een middagje opgesloten in de kasteelbibliotheek.
In 1600 werd er nog niet zoveel opgeschreven. Kookboeken waren een zeldzaamheid. De kookboeken die er waren, werden vaak geschreven door dokters. Een recept is een recept. Wat je eet heeft een effect op je lichaam. Het vak van medicus en kok lag in die tijd niet zo ver uit elkaar.
Gelukkig is er veel veranderd.
Er is veel aandacht voor de spectaculaire mogelijkheden van onze geneeskunde, maar dat voeding ook een medicijn is, is maar bij weinig mensen bekend.

terrreingeneeskunde

Een doel in je leven is het belangrijkste wapen tegen kanker, zegt dr. Hans Molenburgh.
Hij is een aanhanger van Lawrence LeShan: `Ieder mens heeft een eigen levensmelodie. Door opvoeding, school e.d. leer je een andere melodie te zingen. Op een gegeven moment weet je niet meer wat je eigen melodie is. Als je dat te lang doet kun je ziek worden".
Dr. Moolenburgh behandelt (kanker) patiënten op een bijzondere manier. Wat hij doet noemt hij terreingeneeskunde. Kanker ontstaat in een ziek weefsel en dat weefsel moet herstelt worden.
Hij werkt samen met de traditionele artsen. Het moet altijd en-en. Bestralen, opereren, chemo en terreingeneeskunde.
In de kruidengeneeskunde is men dol op de vier elementen aarde, lucht, vuur en water. Deze termen worden gebruikt om iemands karakter te duiden.
Dr. Moolenburgh gebruikt deze termen ook, alleen in een verassende betekenis.
De vier elementen gebruikt hij als uitgangspunt voor de behandeling.
Daarbij staat aarde voor voeding. Het is bar en boos gesteld met onze voeding, stelt Hans.
Voedsel ontstaat uit koolzuurgas, water en zonlicht, hieruit ontstaan suikers in de groene delen van de plant. Deze suikers worden weer omgezet in eiwitten, vetten, vitamines enz.
Vitaal voedsel zit zo dicht mogelijk bij de bron. In de rauwe delen van de verse plant zit het meeste zonlicht.
Hoe verder van de bron des te zwakker het voedsel. Een dier eten is tweedehands voeding. Een vleesetend dier eten is zelfs derdehands voeding.
Water staat voor vocht.
We moeten niet alleen letten op voldoende water drinken, we zouden ook betere kwaliteit water moeten drinken.
Lucht verwijst naar ademen. Als we goed gaan ademen krijgen we meer energie.
Vuur tenslotte verwijst naar straling. Elektromagnetische vervuiling is een zwaar onderschat probleem.
Onze celmembranen hebben een bepaalde lading die tegenovergesteld is aan de lading van het protoplasma van de cel. Als dat evenwicht wordt verstoord worden de cellen ontladen.
Magnetrons moeten massaal naar de vuilstort. De magnetron doodt alle enzymen en verandert goed in slecht vet.
Nadat Moolenburgh  deze onderdelen heeft onderzocht, besproken en zoveel mogelijk heeft schoongemaakt gaat hij kijken naar de rest.
Wat echter een groot probleem is : veel mensen zijn niet bereid om zich in te zetten voor hun gezondheid. Ze hebben liever een pilletje.

Broccoli

Broccoli is een van mijn favoriete groenten. Ik kook de broccoli ongeveer 4 minuten in zo min mogelijk water. Het water drink ik op en de nog warme broccoli meng ik met een vinaigrette van citroensap, mosterd en pompoenpit- of sesamolie. Nog een avocado erdoor en smullen.
Toevallig kwam ik erachter dat dit een goede manier is om broccoli klaar te maken.
Ik ben altijd op zoek naar een genezende voeding, maar eten moet ook lekker zijn.
Een van de meest geneeskrachtige stoffen in broccoli is sulforafaan. Sulforafaan heeft kanker werende, antibacteriële en virus remmende eigenschappen.
Kruisbloemigen, zoals broccoli maken sulforafanen om zich te verdedigen tegen bacteriën en virussen. Planten slaan hun actieve stoffen op om in actie te kunnen komen als het nodig is. Glucorafanine is de niet actieve stof in broccoli die opgeslagen zit in de plant. Het enzym myrosinase komt vrij als de cellen beschadigd worden, door snijden en kauwen en zet glucorafanine om in glucorafaan.
Hitte vernietigd myrosinase, waardoor door broccoli te koken de omzetting in de actieve vorm glucorafaan niet meer plaats vindt.
Rauwe broccoli is dus het gezondst. In een smoothie is dat prima te doen, maar als groente vind ik dat niet lekker. In mosterd zit echter ook het enzym myrosinase. dus als je na het koken een vinaigrtette toevoegt met mosterd vindt de omzetting tot sulforafaan toch plaats. Citroensap zorgt ook voor een betere omzetting. Het schijnt ook goed te zijn de broccoli in kleinere roosjes te verdelen en even laten staan, zodat de omzetting kan plaats vinden.

allemaal tecniek

Volgens wetenschappers komt de oplossing voor alle gezondheidsproblemen en de alsmaar stijgende kosten in de gezondheidszorg van  de regeneratieve geneeskunde. Bot, kraakbeen en weefsels kunnen allemaal herstelt worden door stamcellen. In de toekomst zal alles in ons lichaam vervangen kunnen worden. Wij zijn de laatste generatie waarvoor doodgaan geen keuze is.
Het onderscheid tussen genezing en verbetering zal in de toekomst waarschijnlijk ook verdwijnen. Want als je toch iets moet vervangen, waarom dan geen betere versie van bijvoorbeeld onze beenspieren zodat we harder kunnen lopen dan we nu doen met onze "gewone" spieren.
Dit is te lezen in een interessant artikel in het FD van 14 februari.
Ik ben niet tegen onderzoek en vooruitgang in de gezondheidszorg. Als mijn kraakbeen versleten is, ben ik natuurlijk blij dat er een oplossing is en ik weer door kan met mijn leven.
Maar wat ik mis bij deze wetenschappers is de twijfel en de aandacht voor het mysterie van het leven.
Het mysterie van het leven zit in alles wat leeft op aarde en het communiceert met elkaar op manieren die wij misschien wel nooit zullen begrijpen. Steeds worden er kleine stukjes ontrafelt. Bomen communiceren en wisselen voedingsstoffen uit, planten communiceren door middel van een uitgebreid netwerk van schimmels in de grond.
Het menselijk lichaam is ook een mysterie.
Waarom zijn er anders een miljoen mensen in Nederland met ernstige gezondheidsklachten, waarvoor geen lichamelijke oorzaak te vinden is, behalve dat hun pijngebieden actiever zijn dan bij gezonde mensen. Waarom sterven er nog steeds zoveel mensen aan kanker, al wil de medische wereld ons soms anders doen geloven.
Ook in ons lichaam wordt er gecommuniceerd tussen de cellen via heel ingewikkelde netwerken.
Bij gebruik van bepaalde (kanker) medicijnen zoekt het lichaam een slimme oplossing om de werking van de medicijnen te omzeilen.

(Dit ben ik, vrolijk lachend op weg naar de mont ventoux. In 2.24 boven, nog steeds een supergevoel)

 

Tijdens de workshop van de iceman benadrukte onze begeleider voortdurend: vertrouw op je lichaam, je lichaam lost het op. Misschien is dat ook niet helemaal waar, maar het geloof er in voelt erg goed.
Dat is wat ik denk, ik geloof in een gigantisch oplossend vermogen van het lichaam.
Alleen ik geloof ook dat je het lichaam hierbij moet helpen door heel goed voor jezelf te zorgen. Geestelijk en lichamelijk.
Hoe ouder je wordt, hoe meer je moet doen om fit te blijven. Ik vertrouw er op dat ik geen technische hoogstandjes nodig zal hebben in mijn lichaam.

 

ijsbad

Het ijsbad is voor mij een middel, geen doel op zichzelf, bedenk ik me als ik naar huis fiets na een "Wim Hof"workshop.
Een middel om grenzen te verleggen, een middel om aan jezelf te laten zien wat je allemaal kunt.
Wel bang zijn en ergens tegenop zien, maar het toch doen.
Hoewel jezelf blootstellen aan koude blijkbaar je immuunsysteem  beter laat functioneren, ga ik geen zakken ijs bestellen om in mijn bad te gooien.
Ik ga wel s`ochtends in mijn ondergoed op blote voeten in de tuin ademhalingsoefeningen doen. Een tijdje, kijken/voelen wat het me brengt. Of langer als het heel goed voelt. En ik blijf koud afdouchen, daar voel ik me erg goed bij.
Letterlijk verre grenzen passeren, vind ik mooi om te zien bij drie op reis of om de verhalen van mijn vriend te horen. Mijn vriend is een reiziger, hij boekt een heen en terugreis naar India en gaat alleen met een klein rugzakje met een onderbroek en een tandenborstel een paar weken op stap.
Ik hou wel van vakantie, fietsen of lopen in de alpen of Pyreneeën kamperen in een klein tentje. Planten zoeken in bergweides.
Verder zie ik reizen vooral als figuurlijk grenzen verleggen, zoeken naar antwoorden. Uit je comfortzone komen.
Anton Corbijn (fotograaf) zegt het heel mooi als hij vertelt over zijn
overzichtstentoonstelling:"Wat je hier ziet zijn de resultaten van een reis die ik maak. Het zoeken naar antwoorden. De reis die je maakt is uiteindelijk een reis naar jezelf".

Met die reis ben ik nog wel een tijdje bezig en zal ik nog vele grenzen over moeten.
Maar ik ben wel onderweg en dat voelt heel goed.