not in my backyard

De afgelopen week mocht ik genieten van pril mussengeluk.
Twee pluizenbolletjes met ietwat "domme" hoofdjes zaten te wiebelen in de druif. De ouders vlogen af en aan.
Het vliegen ging steeds beter. De ouders dagen de kinderen uit om steeds verder te vliegen en moeilijkere dingen te doen. Als ik thuis ben zit ik er als een havik bovenop.
Op een gegeven moment vliegt er een roofvogel(tje) in de tuin. Ik race naar buiten om de vogel weg te jagen. Mijn vriend zegt dat de roofvogel ook moet eten.
Dat weet ik, maar dit is mijn stukje natuur en ik bepaal hier de regels, voor zover mogelijk.
De musjes zijn deze keer gered. Gelukkig groeien ze als kool en vliegen al heel goed. Ik hoop dat ze in de tuin blijven.

shiny eyes

Elk weekend lees ik wel iets in het financiële dagblad waardoor ik geïnspireerd raak. Dit keer lees ik over Benjamin Zander, een Britse dirigent, die zich het liefste omringt met mensen met "shiny eyes". Dat is het goede woord. Ik heb een babyfoto van mezelf waar ik vaak met verbazing naar zit te kijken. Die enthousiaste blik waarmee ik de wereld in kijk. Een blik die zegt: kom maar op wereld, hier kom ik. Ik ben geboren met shiny eyes. Mijn broertje staat naast me en houd me vast. Hij past op, zoals hij jarenlang op mij heeft gepast.
In de loop der jaren is die blik verdwenen. Mijn ogen zijn veranderd, doffer geworden. Dat kan ik niemand verwijten of de schuld van geven. Ik ben geboren voor mijn tijd. Zo voelt dat voor mij.
Ik heb in de loop der jaren geprobeerd aan de verwachtingen van anderen te voldoen in plaats van bezig te zijn met wat ik wil. Niemand leek dat ook belangrijk te vinden, wat ik wilde.
Ik kan het zelf niet zien, maar ik weet bijna zeker dat ze terug zijn, die ogen.
Afgelopen week donderdag heb ik een lezing gegeven over de helende natuur in het wasven in Eindhoven. Dan ben ik heel blij dat ik mag vertellen over mijn passie, mijn leven, de plantenwereld. De natuur, een grote kruidentuin.
Tijdens de lezing gebeurde er iets bijzonders. De sfeer was geweldig. De mensen zaten ademloos te luisteren en waren zeer actief betrokken bij de lezing. Hier en daar zag ik ook de ogen glimmen.
Ik voelde me totaal op mijn plaats. Aan de reacties kan ik merken dat meer mensen gevoeld hebben dat er een bijzonder sfeer in het zaaltje was.
Wat ben ik een gelukkig mens dat ik weer met shiny eyes door de wereld wandel.

Avontuur

Vorige week een weekje alleen op avontuur. Kampeerspullen en fiets in de auto, kaarten van Frankrijk mee en op pad. Spannend maar ook leuk.
De vorige keer dat ik alleen ging kamperen met bestemming onbekend was ruim 30 jaar geleden.
Toen besloot ik 3 weken alleen te gaan fietsen in Noorwegen. In die periode was ik dood ongelukkig en mezelf helemaal kwijt. Toen ik het boek Wild las en de film bekeek, kwamen die drie weken weer helemaal terug. Toen ik naar Noorwegen ging, zat ik als het ware op de bodem van de put en die drie weken alleen hebben me de kracht gegeven er weer uit te kruipen. In die drie weken veel leuke mensen ontmoet, vaak heel bang geweest, wanhopig maar ook heel gelukkig fietsend in mijn eentje door de prachtige natuur.
Deze keer ben ik eigenlijk benieuwd hoe ik het ga ervaren. Is het ook gewoon leuk om alleen op vakantie te zijn. Voelt het als vakantie. Echt wel.
Er zijn een aantal grote voordelen. Je kunt 30 keer per dag je plannen veranderen. Je kunt de hele dag lezen als je daar zin in hebt. Je kunt de hele dag (eetbare) plantjes zoeken. De bermen in Frankrijk zijn een grote kruidentuin. Voor het eten boodschappen doen in de bermen. Bijvoorbeeld Silene vulgaris groeit volop in de bermen een heerlijke wilde groente.
De ene avond val ik in slaap in een bos met kwakende kikkers, de volgende avond val ik in slaap bij het heerlijke gezang van nachtegalen. De laatste nacht is het noodweer, hagel en enorm heftig onweer.
Ik ben geen moment bang geweest. Behalve toen ik vergeten was te tanken en op een Belgische snelweg reed. Op mijn laatste druppels diesel bereik een pomp, die het niet doet. Ik blijf staan voor het loket, ma voiture est vide, probeer ik nog. Met de alarmlichten aan en 50 rijdend bereik ik de pomp aan de overkant van de snelweg.
Ik heb een heerlijke week gehad.

gierzwaluw

Hoorde en zag vandaag voor het eerst dit jaar de gierzwaluwen. Ik wil dat graag onthouden en kijken wanneer ik ze volgend jaar voor het eerst zie en hoor.
Hoewel je het geluid misschien niet mooi kan noemen, word ik er enorm gelukkig van. Het geluid houdt een belofte in zich. De belofte van heerlijke warme zomerdagen.

In een van mijn vorige blogs schreef ik over hoe ik geniet van jonge mensen. Gisteren in de trein zat ik tussen een groep jonge mensen die op weg waren naar Brussel, waar vandaan ze naar Krakau gingen vliegen. Ze hadden lol, namen elkaar en zichzelf niet al te serieus. Ondertussen oefenden ze Chinese les. Ik heb genoten en had zin om mee te gaan, want van veel van mijn leeftijdgenoten word ik niet erg vrolijk.
Ik pas niet zo bij leeftijdgenoten. Ik ben nogal ingenomen en blij met mezelf. Dat is iets van de laatste jaren en daar ben ik erg blij mee. Maar je maakt er geen vrienden mee.
Ik geniet zo van deze tijd en van hoe ik me voel dat ik er veel voor wil doen om heel lang gezond te blijven. Ik ben blij dat ik mijn eigen leven kan leiden en dingen doen waar ik blij van wordt. Ook geloof ik nieuwe uitdagingen en dingen doen die ik spannend vind.
Dit alles is voor mij een belangrijke drijfveer om op zoek te blijven gaan naar de geheimen van onze gezondheid en naar wat je moet doen om gezond en fit en vooral blij oud te worden.
Ik heb namelijk het gevoel dat ik pas net begonnen ben.
Ik lees in het NRC een zin die me ontroert. "Iedere vrouw heeft een grenzeloos potentieel als ze haar aangeleerde kleinheid en bescheidenheid laat varen". Dit schrijft Tara Mohr in haar boek Planning Big, over powervrouwen.  YES schrijf ik in de kantlijn. Dit gaat over mijn proces.
Ik ben bezig, ik weet nog helemaal niet waar de grenzen van mijn potentieel liggen. Daar ben ik naar op zoek en ik blijf mezelf verbazen.
Vandaag werd ik tijdens het hardlopen aangevallen door een klein loslopend mormel. Ik was stomverbaasd dat ik zei: Ja probeer het eens, ik schop je verrot. Met als risico om ruzie met het baasje te krijgen en daar ben ik heel bang voor.
Dit gaat de goede kant op.
Grensoverschrijdend.