Het is zondag 21 november, ik trek mijn hardloopschoenen aan en ga een rondje lopen. Ik heb geen zin en troost mezelf met een kleine ronde. Als ik buiten ben en loop merk ik hoe lekker het gaat en dat het een prachtige dag is. Toch maar een grote ronde. Het lopen gaat vanzelf en ik geniet van de prachtige herfstkleuren. Wat een topdag voor de helaas afgelaste zevenheuvelenloop. Mijn doel, de tijd van twee jaar geleden verbeteren had ik vast gehaald. Jammer, volgend jaar een nieuwe kans. Thuisgekomen loop ik direct naar het tuinhuis en laat me in een bad zakken met ijskoud water. Ik kleed me aan en voel me herboren.
Kou
"Pas op anders vat je kou"; met deze zin zijn veel mensen opgegroeid. De mythe dat je ziek kunt worden van koude is lang levend gebleven. Om kou te vatten, verkouden te worden, moeten we besmet worden met een virus. Te koud gekleed naar buiten gaan, daar worden we niet ziek van, sterker nog daar zouden we wel eens beter van kunnen worden.
Ik kan me nog goed herinneren dat Wim Hof, de ijsman, voor het eerst op TV kwam. Hij bleef heel lang zitten in een totaal doorzichtig bad met ijsblokjes. Ik was verbijsterd, hoe kan dit. Hij beweerde ook nog dat hij zijn lichaam en immuunsysteem van binnenuit bestuurde. De medische wetenschap viel over elkaar heen om dat zo snel mogelijk te ontkrachten. Je autonome zenuwstelsel besturen, dat kon helemaal niet. Maar na baanbrekend onderzoek in het Radboud UMC, bleek het wel te kunnen. Blootstellen aan koude blijkt zeer goed te werken om je immuunsysteem te verbeteren.
"Een beetje gif"...
Een prikkel, die in hoge intensiteit schadelijk is, heeft doorgaans in beperkte of soms minimale intensiteit een gunstig effect op het menselijk lichaam. Dat geldt voor inspanning, vasten, koude, hitte, en ook voor geneeskrachtige secundaire inhoudsstoffen.
"Een beetje gif, daar knapt een mens van op "is een artikel van Stijn van Gils (journalist) gepubliceerd in het tijdschrift Vork. In het artikel wordt wetenschapster Wendy Russel van de Universiteit van Aberdeen geïnterviewd. Zij vindt de geringe aandacht voor secundaire inhoudsstoffen zorgelijk. Het lijkt er op dat de stoffen die de plant helpen om te gaan met stress, nuttig zijn voor mensen om beter om te gaan met wat ons belaagt. Er zijn aanwijzingen dat deze stoffen ons helpen om beginnende kankercellen af te breken, om hart-en bloedvaten gezond te houden en ons immuunsysteem te verbeteren. Russel onderzoekt welke van de secundaire inhoudsstoffen nu precies gezond zijn. Dat is lastig, want volgens Russel zijn er tussen de 200- en 400 duizend verschillende secundaire inhoudsstoffen waarvan een onbekend deel invloed heeft op onze gezondheid. Russel focust op 500 stoffen die kansrijk zijn. Ook zijn er contacten met zaadveredelaars om secundaire inhoudsstoffen terug te krijgen in onze groenten. Deze stoffen zijn succesvol verwijderd door de keuze van de veredelaars voor opbrengst en smaak. Ik heb geen wetenschappelijk onderzoek nodig om te weten dat mijn gezondheid profiteert van de secundaire inhoudsstoffen. Maar ik ben wel blij dat het onderzocht wordt. Want net als van koude, vasten en inspanning is ook het consumeren van secundaire inhoudsstoffen, een prikkel. Een prikkel die in hoge concentraties giftig kan zijn, maar in beperkte hoeveelheden het lichaam aanzet beter te worden.
Wintermaanden
De beste manier om secundaire inhoudsstoffen binnen te krijgen is biologische groenten en fruit eten aangevuld met kruiden, wilde planten en bessen. In de herfst zijn in de tuin nog wel een aantal kruiden/planten te vinden om toe te voegen aan het eten: dovenetel, brandnetel, look zonder look, smalle weegbree. Maar je kunt ook gaan kijken naar andere kruiden. Om ook in de winter ons immuunsysteem te ondersteunen door secundaire inhoudsstoffen kunnen we ons richten op kruiden die ons direct doen denken aan winterse sferen. Kruiden als gember, kaneel, kardemom en bittere sinaasappelschil zijn niet alleen lekker voor glühwein of appeltaart maar bevatten ook goede secundaire inhoudsstoffen die een boost kunnen geven aan ons immuunsysteem.
Recept voor een winters bittertje
5 biologische mandarijen met schil in dunne plakken
20 g dennennaalden, liefst van de douglasspar
stuk verse gember in schijfjes
1 kaneelstok (liefst Ceylonkaneel)
10 g kardemomzaad iets gekneusd
500 ml wodka
500 ml water
Honing naar smaak
Alle ingrediënten in een grote glazen pot, voeg honing naar smaak toe. Roer dagelijks door. Na 7 tot 10 dagen zeven en in een donkere fles gieten. Ongeveer 1 jaar houdbaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten