In de NRC afgelopen weekend een opiniestuk van Sarah Meuleman over de weegschaal. Eigenlijk ging het stuk het meest over schoonheidsnormen waar vrouwen aan lijden. Volgens Sarah gaan vrouwen gebukt onder schoonheidsidealen en onder opgelegde maten en gewichten waar we nooit aan kunnen voldoen. Weg met de weegschaal dus en lekker doen waar je zin hebt. Tussen de regels door lees ik dat het gevolg kan zijn dat we dikker worden. Dikker worden als een protest tegen opgelegde schoonheidsnormen? Zou dat de oplossing zijn voor de worsteling die veel vrouwen ervaren. De dagelijkse strijd met "verboden" eten en de angst om dik te worden.
De weegschaal wegdoen is wel een heel goed idee. Maar je laten gaan als een soort protest tegen schoonheidsnormen en bepaalde maten waar je aan moet voldoen is een heel slecht idee. Heel negatief en zelfdestructief ook. Ik realiseer dat mijn methode vast niet voor iedereen de oplossing is, maar voor mij heeft het uitstekend gewerkt.
Twintig jaar geleden heb ik de weegschaal de deur uitgedaan. Ik heb in mijn jeugd geworsteld met diverse eetstoornissen. Ik wilde graag op Audrey Hepburn lijken, zo'n hertachtige type. Ik had een ideaal gewicht in mijn hoofd en dat gewicht bereikte ik alleen in de periodes dat het heel slecht met mij ging. Twintig jaar geleden besloot ik dat verboden voedsel niet bestaat. Ik mag alles hebben maar ik kies voor wat goed is voor mijn lichaam. Ik kies voor gezond en fit. Dat was een zoektocht. Als je opgeleid ben tot diëtist duurt het een tijdje voor je ruimte krijgt voor nieuwe inzichten in voeding. De zandloper van Chris Verburgh heeft een heel belangrijke bijdrage geleverd. Anders kijken naar koolhydraten en vet. Vet is goed en koolhydraten moet je aanpassen aan je beweging van die dag. Als je niet beweegt, minder koolhydraten. De koolhydraten die je niet verbrand worden door je lever omgezet in vet en dat gaat direct naar je middel. Dat werkte zo goed dat mijn buikje en de buik van mijn partner binnen 6 weken verdwenen waren. Nee, geen koolhydraat arme rommel. Zuiver eerlijk voedsel, wat ik herken en zelf zou kunnen maken. Zoveel mogelijk biologisch, maar vooral groenten, fruit en volvette melk producten biologisch en liefst biologisch dynamisch.
Geen margarine, goede roomboter van koeien die gras eten. En veel, heel veel groenten eten. Dat is even wennen en anders leren koken. En natuurlijk de hele dag kruidenthee (ook koffie) en regelmatig kruiden en wilde planten. Ook af en toe een vet visje is aan te raden. (Ja ik maak me ook zorgen over dierenleed.) Regelmatig een maaltijd overslaan is ook een goed idee. Ook dat is wennen, maar ik heb geleerd honger niet erg te vinden. En omdat ik mijn koolhydraten afstem op wat ik nodig heb, ga ik nooit meer trillen als ik honger heb. Daarbij bewegen en blootstellen aan kou. Maar misschien wel het belangrijkste ga genieten van wat je doet. Vindt je lichaam de moeite waard om moeite voor te doen. Ik wil gewoon als ik 80 ben de mont ventoux opfietsen en de Alpe d'Huez, een halve marathon lopen en het Pieterpad nog een keer. Inmiddels kan ik mijn broeken van 20 jaar geleden moeiteloos dichtritsen. Mijn partner heeft nieuwe broeken moeten kopen in een kleinere maat. We zijn niet minder maar anders gaan eten en dat voelt heel goed op alle fronten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten