In ons westerse wereldbeeld komt het begrip levensenergie niet voor. Nergens wordt genoemd dat onze voeding naast een chemische samenstelling ook een energetische dimensie heeft. En wat deze energetische dimensie kan betekenen voor onze gezondheid. In India noemen ze deze energie Prana, in China Qi of Chi en in Japan Ki. Een vrucht of groente die natuurlijk is geteeld en zo snel mogelijk na het oogsten wordt opgegeten zit volgens de oosterse mens vol levensenergie. Door bewerken en bewaren gaat de levensenergie achteruit. Een van de redenen waarom bewerkt voedsel niet goed voor ons is. Naast het totaal ontbreken van secundaire inhoudsstoffen, zit er geen levensenergie in bewerkt voedsel. Vergelijk een tarwekorrel met een eetlepel bloem. Als je de tarwekorrel in de aarde stopt groeit er een plantje uit.....
Ik ben regelmatig in discussie met mensen die de wereld willen voeden. Dat gaat volgens deze mensen niet als we niet voedsel gaan kweken in fabrieken en kaas, melk en vlees gaan maken uit DNA van de koe. Het zou kunnen dat ze gelijk hebben. Maar wat hebben we aan sla die gekweekt is op water en gegroeid is bij kunstlicht? Ik denk dat het vulling is maar geen voeding. Is het niet een heel arrogant uitgangspunt dat wij de wereld moeten voeden? En dat we voedsel kunnen maken? Ik weet niet of we voldoende grond hebben om de hele wereldbevolking gezond, biologisch te kunnen laten eten. Zo als het nu gaat is het in ieder geval niet houdbaar. De aarde is ongezond en de mens wordt er ook niet gezonder op. Is er een oplossing? Ik weet het niet. Ik begin maar weer gewoon in mijn achtertuin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten