donderdag 17 maart 2022

Smaken

 "Deze mensen bakken er ook niet veel van", zegt een langsfietsende vrouw. door de gemengde haag ben ik, gecamoufleerd vanaf de straat, aan het werk in de zij tuin. "Misschien vinden ze dit wel mooi", antwoordt haar mannelijke fietspartner. Ik knik instemmend, maar onzichtbaar voor de voorbijgangers. Stilletjes maar extra gemotiveerd ga ik door met mijn tuinwerk. Smaken verschillen.


Zooitje

"Ik dacht dat het bij ons een zooitje was". Ik ben aan het werk in de voortuin. Niet bewust verstopt, maar blijkbaar onzichtbaar vanaf de straat. Er wandelen een man en een vrouw voorbij. De tuin van mijn overburen is heel keurig met kunstig geknipte buxussculpturen. Daarom vermoed ik dat het een beoordeling is van mijn tuin. Ik strek behoedzaam mijn rug en spits mijn oren. Ik hoor niets meer. Als ik nieuwsgierig door de struiken gluur, zie ik het wandelpaar stevig gearmd de straat uitlopen. Ik kijk om me heen naar de knalgele paardebloemen met zoemende bijtjes, lavendel met fladderende vlinders en insecten etende vogeltjes in de struiken. Ik zak weer op mijn knieën en ga tevreden door met mijn werk.

Land-art in de tuin

In de tuin stuit ik op een kunstwerk van veren. Er ligt een soort mandala. In het midden grote gele veren met een zwarte rand, daaromheen kleinere felblauw met zwarte veren, de buitenste rand bestaat uit zachte, pluizige veertjes met oranje tipjes. Dit kunstwerk is niet geweldloos ontstaan, er ligt ook een veer met een stukje vlees aan de pen. Ik maak een foto omdat ik vermoed dat een bijzondere vogel mijn tuin, tevergeefs, als veilige haven heeft gekozen. Een Bekende Randwijker bekijkt de foto en constateert dat het een ontsnapte kanarie is. Was.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten