ingrijpen

In Australië is een muizenplaag hoor ik op de radio. Als oplossing gaan de muizen massaal vergiftigd worden. Als ik de overheid was, ging ik massaal bomen planten. En de muizenplaag, voor zover mogelijk accepteren. Er zijn duidelijk te weinig roofvogels, de roofvogels die er nog zijn gaan ook dood van het eten van vergiftigde muizen. Hierdoor komt een muizenplaag steeds terug en los je het probleem niet op. Sterker nog het wordt elk keer erger.  In Nederland is er ook regelmatig een muizenplaag. De oplossing is dan de weilanden onder water zetten in plaats van bomen te planten langs en in de weilanden. Je moet eerst een plaag hebben om de dieren te lokken die deze plaag helpen oplossen. We grijpen teveel in in de natuur bij problemen in plaats van te kijken hoe we een evenwicht kunnen herstellen. Met het voorbeeld van Wouter van voedselbos Ketelbroek in mijn hoofd heb ik handenwringend mijn woelmuizenplaag geaccepteerd. Een seizoen geploeterd in de moestuin en geen bieten, geen zoete aardappel en bijna geen pastinaak, knolselderij en koolrabi. Het jaar erna geen vraatschade meer aan de groenten. Zou het echt gewerkt hebben of was het een slecht woelmuizen jaar. Dit jaar de ontknoping. Kleine ingrepen in de natuur kunnen desastreuze gevolgen hebben. Daar zijn veel voorbeelden van en toch kunnen we het niet laten. In een poging om de aarde minder te laten opwarmen zijn er wetenschappers die het briljante plan hebben bedacht om deeltjes de stratosfeer in te spuiten die het zonlicht gaan weerkaatsen. Help. Zeker nog nooit van UV stralen gehoord die zorgen voor de groei van planten en de aanmaak van vitamine D en vast nog veel meer bekende en onbekende effecten. Als dit onzalige plan ooit werkelijkheid wordt hoop ik dat er een milieuorganisatie is die dit voor het gerecht gooit en dat er een rechter is die wel om het welzijn van mensen geeft.