NOOIT GEDACHT 

Keurend bekijk ik de tuin en omgeving bij huizen waar dat bordje aan de gevel hangt. Kennelijk zijn de mensen erg gelukkig met hun woonomgeving. Vaak vind ik het nogal tegenvallen. Gelukkig is datgene waar mensen naar verlangen heel verschillend.

Het is 9 oktober en ik zit buiten te lunchen op wat op dit moment mijn “nooit gedacht” plek is. De achtertuin ligt op het noorden. Nooit gedacht is het terras aan de zijkant van het huis.

Dit stuk tuin is heel lang onbegaanbaar gebied geweest. Ik had hulp nodig om hier mee aan de slag te gaan. De hele zij tuin van 10 bij 20 meter was bedekt met heel dik stug zwaar plastic. Het plastic was afkomstig van de Parenco, de papierfabriek aan de `overkant`. We hadden werk genoeg de eerste jaren en kwamen er pas in 2019 aan toe om het plastic weg te halen. Er stonden een paar struiken, de rest van de tuin was kale grond. Twee weken later begreep ik waarom de vorige bewoner de tuin had afgedekt. Er kwamen frisgroene zevenblad scheutjes boven de grond. Mijn angst voor zevenblad sloeg om in bewondering. Zelfs 20 jaar onder een dikke laag verstikkend plastic krijgt deze plant niet onder de groene zoden. Dan kan ik beter een manier vinden om samen te werken. Er volgen 2 jaren van experimenten. Wat kan concurreren met zevenblad of bestaat er een plant die sterker is dan zevenblad. Die bestaat.

Hondsdraf overwoekert zevenblad en zorgt ervoor dat het verdwijnt. Dan moet je wel weer het teveel aan hondsdraf verwijderen, maar dat wortelt minder diep. Verder zijn er veel planten die zich prima staande houden in het zevenblad; phlomis, duizendblad, boerenwormkruid, rabarber, geranium, smeerwortel, paardenbloem, look zonder look, wilde majoraan, solidago. Het zevenblad is nu een betrouwbare eetbare bodembedekker die ook nog heel mooi bloeit. Voor andere planten die wat kwetsbaarder zijn maak ik wat meer ruimte.

Vanaf het huis is er een overloop gegraven van de regenton naar een wateropvang. Ik heb gekozen om het met vijverfolie te bekleden omdat ik graag permanent water wil. Het is een natuurlijk ogend vijvertje geworden met een ondiepe uitloop bedoeld als vogelbad. De vijver is direct gekraakt door kikkertjes. Van de aarde uit de vijver heb ik een verhoging gemaakt voor lavendel, rozemarijn, wilde majoraan en bergamot.

De schoonheid van de plek openbaarde zich pas toen we de schuur afgebroken hadden die direct achter ons huis stond en er een plek ontstond om een terras op het zuiden te maken. De nieuw te bouwen schuur met afdak kreeg zowel een opening naar het westen als een opening naar het zuiden. Zo ontstond een beschutte plek in de zon voor voor- en najaar.

Naar rechts kijkend achter het huis langs zie ik de ingang van de spiraaltuin. De poort van dikke takken is begroeid met de oranje roos Westerland die nog een keer is gaan bloeien.  Verder zie ik vanaf deze plek vooral grassen, grijze wilgen, de verkleurende beuk en eik van de buren tegen een helder blauwe lucht. Vlinders fladderen voorbij op zoek naar de laatste bloemen en/of rottend fruit.

De afgeknipte gele bloemen van de aardpeer staan in een grote vaas. De begonia`s staan nog volop in bloei, de felrode en oranje bloeien hangen in dikke trossen langs de potten. De heilig basilicum bloeit in grote paarse trossen en lokken de bijen. Vogeltjes genieten zichtbaar van wat hier allemaal groeit.

Nooit gedacht; dat ik zoveel zou leren van zevenblad.