Wat kost dat nou?

 Bloemendaal. "Wat kost dat nou, zo'n tas?" De man met 4 intensief gebruikte Albert Heijn tassen aan het stuur, kijkt afkeurend naar mijn gele Ortlieb fietstassen. "Tachtig euro per stuk": antwoord ik. Zijn mond valt open. "Daar kan ik een hele fiets voor kopen met tassen erbij": zegt de man. 

Ik bedenk net dat ik de mensen hier niet zo aardig vind. Ze hebben een kort lontje, zijn gehaast en antwoorden nauwelijks op vragen. Tot ik de AH uitstap met mijn boodschappen voor de lunch. De AH tassen man verspert me de weg. Waar komen jullie vandaan? vraagt hij.  Ik ben alleen en ik ben gestart in Ouddorp in Zeeland. "Heb je al 300km kustroute gefietst? Ik heb geen idee, ik doe maar wat. Dan komt het gesprek op de tassen. Om de prijs van de tassen te rechtvaardigen, zeg ik dat ze erg duurzaam zijn en lang meegaan. De Man begint een lofzang op de AH tas. Ze gaan heel lang mee en soms heeft hij er wel 8 aan het stuur hangen. Hij heeft nog een record, hij heeft 61 dagen achter elkaar buiten geslapen in de duinen. Op mijn vraag wat hij doet als het regent, antwoordt

hij dat hij dan onder een zeiltje gaat liggen. Ik vraag of hij wel een huis heeft. De tassenman heeft een huis, maar dat ligt te ver van het strand en het is zo'n gedoe een huis. Je moet het ook nog schoonmaken en hij wil gewoon de hele dag buiten zijn. Als hij in de duinen slaapt kan hij direct als hij wakker is naar het strand. De vraag wat hij dan de hele dag op het strand doet, verrast hem. Hij denkt even na en zegt dan:" oefeningen voor mijn rug, ik heb ischias gehad". We praten nog even en dan laat ik merken dat ik erlangs wil. Hij zet zijn fiets aan de kant en wenst me nog een fijne reis. Toch nog een leuk mens ontmoet aan de westkust.