Stel je voor. Je woont in een gebied dat kwetsbaar is bij een stijgende zeespiegel. Je kinderen en je kleinkinderen wonen er ook. Je weet als de klimaatverandering doorgaat met de snelheid van nu, is het gebied over 30 jaar onleefbaar, een groot gedeelte van het gebied staat onder water. Er is niet genoeg grond meer om groenten te verbouwen. Er is geen toekomst voor je kinderen en kleinkinderen. De situatie is voorstelbaar. Zeker in het rivierengebied. De helft van Nederland is kwetsbaar bij een stijgende zeespiegel.
Deze situatie is al werkelijkheid aan het worden voor de mensen die wonen in de straat van Torres, een eilanden groep bij Australië. De oorspronkelijke bevolking van de straat van Torres heeft de Australische regering aansprakelijk gesteld voor de gevolgen van klimaat verandering en eist via de rechter maatregelen om verdere klimaatschade te voorkomen of in ieder geval te beperken. Ze hebben zich laten inspireren door uitspraken van de Nederlandsche rechtbank. Jaren geleden al heeft Urgenda via een rechtszaak maatregelen geëist van de Nederlandse overheid om verdere klimaatverandering te voorkomen. Ze hebben gewonnen. Ik was blij met deze uitspraak, maar kennelijk is het makkelijk om deze uitspraak naast je neer te leggen, want er gebeurt weinig en het klimaat verandert in een recordtempo.
De Australische rechter vindt dat de overheid niet verantwoordelijk is en niet gedwongen kan worden om maatregelen te nemen.
Ik ben verdrietig en kwaad als ik dit bericht in de krant lees. Ik voel me wel verantwoordelijk, we zijn allemaal verantwoordelijk.