Preek

Er is een gastdocent op de schrijfclub. Een jonge dominee die ons les gaat geven in het schrijven van een preek. Er liggen talloze briefjes op tafel met teksten uit de bijbel, waardoor we ons kunnen laten inspireren. Kunnen, hoeft niet. We mogen ook zelf een onder werp kiezen. Ik heb onderstaande tekst nooit gehoord, vroeger in de kerk. Kennelijk vond de dominee toen het niet inspirerend. Maar ik wel.

"Vier dieren zijn de kleinste op aarde

Maar ze zijn buitengewoon wijs

De mieren-sterk zijn ze niet, maar al in de zomer leggen ze een voorraad aan.

De klipdassen-machtig zijn ze niet, maar ze maken holen in de rotsen.

De sprinkhanen-een koning hebben ze niet, maar ze rukken in slagorde op.

De hagedissen-je kunt ze met je handen vangen, maar ze dringen door tot in het paleis van de koning."

Mij inspireerde het tot het schrijven van een verhaaltje over het kleine en kwetsbare in de natuur. Het kleine dat we nogal eens over het hoofd zien. maar ook deze diertjes zijn een onmisbare schakel in de kringloop.

Mijn preekje

Zijn we bang voor wildheid? Er zijn mensen die naar Afrika gaan om wildheid op te zoeken. In een jeep over de savannes op zoek naar de big five. Wildheid in onze achtertuin, daar hebben we meer moeite mee. Sterker nog leuk al die beestjes, maar ik moet er geen last van hebben.

"We zijn in oorlog met de natuur, als we winnen zijn we verloren".

Vandaag haal ik in de tuin een stuk karton weg. Er ontstaat grote paniek bij de miertjes onder het karton. Ze beginnen, althans dat lijkt zo, van hot naar her te rennen om de eitjes in veiligheid te brengen. Sorry, zeg ik en leg het karton voorzichtig terug. Als ik een paar minuten later ga kijken, is het gelukkig weer rustig onder het karton. 

De verwildering op kleine schaal in mijn achtertuin heeft mijn kijk op de wereld en in het bijzonder op de natuur veranderd. Ik heb kennis mogen maken met de grootsheid van het kleine. Ik verwonder mij dagelijks over wat ik zie en vaak niet begrijp. Deze verwondering zorgt ervoor dat ik voorzichtiger ben geworden. Voorzichtiger om niets te verstoren.  

Verwondering is de oplossing. Als je je verdiept in de natuur, in het kleine, het kwetsbare, ga je je verwonderen over de wijsheid van de natuur. Als je eenmaal begrijpt dat geuren boodschappen zijn van planten onderling en van planten naar insecten. Als je beseft dat alles in de natuur met elkaar communiceert, alleen wij mensen zitten op een andere frequentie. We kunnen het niet horen en zeker niet verstaan. Als je dit allemaal tot je door laat dringen, hoop ik dat je beseft dat wij onze wapens neer moeten leggen en vrede sluiten met alles wat leeft. 

Ga eens zitten in de tuin, op je balkon of ergens buiten: ruik, kijk en luister. Ga op safari naar de little five in je achtertuin. Help de insecten door wat meer wildheid. Laat wat onkruiden groeien en geniet van alles wat groeit, bloeit, zoemt en zweeft.