We zijn een weekje op vakantie in de Dordogne. In de buurt waar we 15 jaar hebben genoten van een gigantische tuin, het verbouwen van een oud huis en van de prachtige omgeving. Als we aan kwamen rijden, de auto parkeren op het erf, de motor uit, ging ik altijd eerst staan luisteren. Wat hoor je? Niets, echt helemaal niets. De stilte toeterde in mijn oren.
De eerste ochtend ga ik wandelen in het bos en kastanjes zoeken. Ik ben al een tijdje aan het verzamelen als ik opkijk. Wat hoor ik? Niks. Ik hoor helemaal niets. Het is zo stil, ik kan een blad horen warrelen uit een hoge boom en landen op de zachte bodem. Ik gedij heel goed bij stilte.
In de NLP intensive leer ik over representatiesystemen. Elke ervaring is een samenstelling van zintuigelijke indrukken. Representatiesystemen zijn de verschillende manieren waarop we de waargenomen informatie aan onszelf weergeven en naar buiten brengen. Uit onderzoek blijkt dat veel mensen een onbewuste voorkeur voor het visuele (zien), auditief tonale (horen), kinesthetische (doen) of auditief digitaal (denken).
Ik verblijf een week in een hotel voor de NLP intensive. De eerste ochtend informeer ik bij mijn medecursisten of de verwarming en de airco bij hen ook zoveel lawaai maken? De groep kijkt me glazig aan. Lawaai? Na de les over representatiesystemen begrijp ik het verschil. Ik ben bijzonder auditief tonaal. Ik hoor meer dan andere mensen. Dat maakt het niet makkelijker maar wel beter te begrijpen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten