De schrijfclub in Randwijk is gestopt. Ik heb in Wageningen een schrijfclub gevonden. We gaan autobiografisch schrijven. De opdracht gisteravond was Free Writing. Zet je pen op papier en schrijf 6 minuten door. Niet nadenken, doorschrijven. Een van de beginzinnen was "ik wil schrijven over"......
Ik schrijf dat ik heel graag wil schrijven over mijn tuin. Ik ben al een hele tijd bezig met een boek over mijn tuin. Ik dacht een boek te schrijven over wat er in de tuin groeit, wat kun je allemaal met die betreffende plant en wat is de eventuele geneeskrachtige werking. Het leek zo simpel, iedereen doet het. Maar ik merk dat het steeds moeilijker wordt om een boek over de tuin te schrijven, er komt steeds meer bij. De tuin en ik hebben een relatie gekregen. Een relatie met verwachtingen, liefde, warme gevoelens, teleurstellingen en gemis als ik weg ben. Er lopen zoveel draden dat ik in de war ben geraakt.
Een goede relatie is niet een plaatje in je hoofd waar iemand of in dit geval de tuin aan moet voldoen, maar liefdevol kijken naar hoe de ontwikkeling gaat en genieten van wat er ontstaat.
Ik heb ook een verantwoordelijkheid naar alle dieren die mijn tuin hebben uitgekozen om te komen wonen, of ik daar nou blij mee ben of niet; kikkers, hazen, salamanders, libellen, mollen, muizen wezels. marters, vogels.
Ook heb ik gevoelens voor mijn tuin die ik moeilijk onder woorden kan brengen. Er overvalt mij een gevoel van ontspanning, warmte en liefde als ik de tuin in loop. Ik vermoed dat dit gevoel ontstaat omdat ik niet vecht tegen de natuur die ook mee wil doen in de tuin. Maar ik weet het niet zeker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten