Gaskamer?

 Paula, Paula ik moet plassen. Mijn zusje roept me wakker. Hoe ga ik dat regelen. Ik weet niet waar de WC is. Mogen we wel uit bed en van onze kamer af? Mijn zusje ligt in een bed met hoge spijlen. Uiteindelijk lukt het me haar uit bed te sjorren en gaan we op zoek naar de WC. We dwalen door de donkere gangen, af en toe doe ik een deur open. Overal slapende mensen, maar geen WC. Bij de volgende deur die ik open doe is het licht aan. Ik zie een grote ruimte met een heel groot bad en boven het bad een heleboel kranen. Dit moet wel de gaskamer zijn, waar ik over gelezen heb. Gelukkig is er ook een WC. Terwijl mijn zusje zit plassen hoor ik lawaai in de leidingen en het ruikt ook zo raar. Schiet op, we moeten zo snel mogelijk weg hier. Ik help mijn zusje de WC af en we rennen de gang weer op. Van welke kant kwamen we? Op goed geluk kies ik een richting. Uiteindelijk vinden we onze kamer weer en help ik mijn zusje in bed. Ik kruip zelf ook weer in bed en probeer te slapen. Morgen komt onze moeder ons weer halen. We zijn succesvol geopereerd aan onze amandelen. 

Ik geniet enorm van ons schrijfclubje in Randwijk onder de leiding van Yoeke. We zijn nu met 5 fantastische inspirerend vrouwen, allemaal uit Randwijk. De opdracht deze keer: schrijf een verhaal waarbij bij A je geen idee hebt waar het over gaat en bij Z alles duidelijk is. Ergens in het verhaal moet een omslag komen. 

Tijdens de schrijfavond lezen we onze verhalen voor. Nooit geweten dat dit een tamelijk traumatische ervaring was. Met trillende stem lees ik het verhaal voor. Mijn zusje was 3 en ik ben 4 jaar ouder. Ik herinner me nog mijn weerstand. "Kun je niet gewoon in je bed plassen", heb ik vast gezegd. In mijn herinnering was ik echt niet zo lief voor mijn zusje. Maar in dit geval heb ik, ondanks dat ik best bang was, de leiding genomen en mijn zusje geholpen.