status

Als mensen mij vragen of ik ook werk, bekruipt altijd een beetje een ongemakkelijk gevoel.
Ik durf inmiddels gewoon nee te zeggen. Soms voeg ik er aan toe dat ik Velt lesgever ben en in het bestuur van Velt Nijmegen zit, maar dat dat niet veel status heeft zie ik wel aan de gezichten.
Zelf ik heb er eindelijk geen problemen meer mee dat ik sinds ongeveer 5 jaar, financieel afhankelijk ben van mijn partner.
Hoewel ik in de ogen van sommige mensen dus een volstrekt nutteloos wezen ben, ben ik eigenlijk erg gelukkig dat ik mag doen wat ik wil.
Ik ben een grote fan van vooruitgang en erg blij dat ik deze tijd leef, maar ik vind het wel jammer dat er iets verloren is gegaan in de loop der eeuwen.
Heel vroeger waren man en vrouw namelijk gelijk. De man en de vrouw deden andere dingen, maar het een was niet belangrijker dan het andere.
De man ging jagen en de vrouw zorgde voor de kinderen en voor de rest van de voeding.
Die rest van de voeding was erg belangrijk. Er moesten de juiste kruiden gezocht worden, want de vrouwen waren precies op de hoogte van de werking van deze kruiden en wanneer wat gebruikt moest worden om de familie gezond te houden.
Ook was het de vrouw die de nodige magie in het leven bracht. Ze droogde kruiden om op bepaalde momenten te roken. Wolf-Dieter Storl een duitse etnobotanicus heeft in zijn nieuwe boek "Ur-medicin" de traditionele heelkunde beschreven van onze voorouders. Als er een cameraploeg komt om op zijn boerderij te filmen, berookt hij ze met een mengsel van bijvoet, veenreukgras en jeneverbes, met achtereenvolgens de volgende werking: openend, beschermd en geeft energie.
Ook hij benadrukt de onmisbare rol van de vrouw in de voeding, kruidenheelkunde en rituelen.
Ik lees een interview met een vrouw die het gemaakt heeft in Amerika. Daar heb ik bewondering voor. Jammer dat ergens in die ratrace de aandacht voor voeding verdwijnt.
Dat koken afgedaan wordt als iets wat alleen mensen zonder carrière en met heel veel tijd nog doen.
Ergens in onze ontwikkeling is ons deze belangrijke rol afgepakt en is de rol van de vrouw gedegradeerd tot iets minderwaardigs. We hebben ons op het tweede plan laten zetten en kruidenvrouwen, waarschijnlijk hele gewone vrouwen zoals ik, zijn massaal verbrand in de middeleeuwen.
Mijn partner gaat niet op jacht, maar wel naar zijn werk.
Ik hou me vooral bezig met het aanleggen en onderhouden van de tuin, ik verdiep me in kruidengeneeskunde om de familie gezond te houden en ik voeg een vleugje magie toe aan ons leven.
Maar hoe leg ik dat nou uit aan de buren?