wonen

Volgens de makelaar waren de mensen die ons huis bezichtigd hebben erg enthousiast. Mooi kan ik weer een stap zetten op weg van wens naar werkelijkheid. Maar naar welke werkelijkheid ben ik op weg. En is de weg niet veel leuker dan de werkelijkheid. Kortom wat wil ik nu eigenlijk. Een paar dingen zijn voor mij belangrijk; rustige plek, vrij wijds uitzicht, een flinke lap grond, kleigrond (ik wortel niet op zand). Verder vertrouw ik op mijn intuïtie. Of het een theetuin, een vrienden op de fiets, of een open kruidentuin wordt dat laat ik ook over aan het proces. Ik blijf op weg en sta open voor wat er op mijn pad komt. Ben benieuwd wat ik ga doen. Ik was gisteren met de Mariënhagegroep (zie een van de vorige blogs) naar Stoutenhage, om inspiratie op te doen. Stoutenhage is een woongroep van op dit moment 6 mensen (ruimte voor meer). Ze streven ernaar te leven volgens de regels van Franciscus. Ze wonen in een voormalig Franciscaner klooster en runnen een centrum waar lezingen, cursussen enz. georganiseerd kunnen worden. Er is een grote voornamelijk groentetuin, die de groenten levert voor de keuken. De bewoners hebben een kleine eigen kamer en diverse grote gemeenschappelijke ruimtes. Ook alle eventuele verdiensten buitenshuis worden gezamenlijk gedeeld. We werden ontvangen door een heel sympathieke en enthousiaste bewoner en werden ingewijd en rondgeleid. Heel leuk om alles te zien en om te horen hoe deze groep woont en werkt. Ik weet wel zeker dat dit mijn weg niet is. Leven volgens van tevoren vastgelegde regels, dat biedt voor mij te weinig vrijheid. Te weinig ruimte om te reageren op wat er op mijn pad komt. Alleen een gezamelijke TV, dat klinkt ook niet aantrekkelijk voor mij. Hoewel ik de manier waarop ik nu woon weleens te contactarm vindt, zie ik toch meer in een gezellige straat waar je fijne contacten hebt. Lekker je eigen gang gaan en heb je zin in een praatje ga je kijken of de buurvrouw thuis is. Of vrienden op de fiets ontvangen.