dinsdag 17 september 2013

gedicht

LAAT ER EEN TUIN ZIJN Laat er een tuin zijn waar de bladeren heel traag vallen, menig maal hun laatste landingsplaats bepalen, alvorens de aarde juist te raken waar ze in het verlengde van hun vrije val ligt Laat het mijn tuin zijn waar de wereld eeuwig blijft haperen tussen zomer en herfst tussen vallen en opstaan Peter Theunynck

Geen opmerkingen:

Een reactie posten