Oergenen

 "Hoe helderder u uzelf en uw emoties begrijpt, hoe meer u gaat houden van dat wat is": Spinoza. Als je inzicht krijgt in emoties leidt dat tot bezinning, rust en geluk, volgens Spinoza. Maar hoe doe je dat Waarom reageer je op een bepaalde manier? Ik ben mezelf veel beter gaan begrijpen, sinds ik heb begrepen dat mijn oergenen nog een belangrijke rol spelen in mijn gedrag. Met mijn oergenen leven in deze moderne tijd vergt dat ik mezelf niet altijd vertrouw. Ik weet dat mijn oergenen erop uit zijn mij te laten eten als er eten is. Vooral calorierijke zoete gerechten willen mijn oergenen mij aansmeren. Daar trap ik niet in. Ook wat beweging betreft willen mijn oergenen niet dat ik me teveel inspan. Want ik moet nog energie overhouden om de hele middag eten te zoeken of achter een konijn aan te rennen. Dus ik heb eigenlijk nooit zin om te gaan hardlopen.  Ik ga toch, 2 keer per week heb ik met mezelf afgesproken. Als ik loop vind ik het heerlijk. En daarna voelt het helemaal goed. Ik voel me ook goed over mezelf dat ik gegaan ben en dat ik een paar dagen niet hoef. Waar ik nog niet eerder aan gedacht had is dat ook doemdenken deel uit maakt van onze oergenen. Martin Seligman, bedenker van de term positieve psychologie, legt uit dat angst voor de toekomst voor de oermens zijn vriend was. Beter is het om je voor te bereiden op het ergste. Stel ik ga de deur uit zonder jas en ik word overvallen door een plotseling invallende sneeuwstorm. Overvallen worden is al moeilijk, want er is al drie dagen code oranje in zo'n geval. Bovendien heb ik mijn telefoon en kan ik iemand bellen die mijn jas komt brengen. In de oertijd was het verstandig je voor te bereiden op het ergste want je staat er alleen voor. Die oergenen bepalen volgens Seligman nog steeds onze rem om dromen na te jagen en laten ons afremmen door alles wat mis kan gaan. Om dromen na te jagen moet je nieuwe dingen uit proberen met de onzekerheid die erbij hoort. Er staat een oefening in de krant om te leren dromen zonder doemdenken. Ik bedenk dat ik niet echt dromen meer heb. Ik droomde mijn hele leven van een grote tuin, ik heb nu een grote tuin. Bij de aanschaf van die grote tuin heb ik me niet laten leiden door doemdenken. Als ik denk vanuit mijn oergenen had ik mijn grot al verlaten, die werd direct ingepikt door een nieuwe familie, terwijl ik nog geen nieuwe grot had gevonden. Niet slim vanuit mijn oergenen geredeneerd. Ik heb erop vertrouwd dat ik op tijd een nieuwe grot zou vinden om te wonen. Niet dat ik niet bang was dat het niet zou lukken op tijd voor de winter invalt. Als er mensen op bezoek komen om de tuin te bekijken, zie ik dat ze vinden dat ik ontzettend geluk heb gehad met het vinden van zo een mooie plek. Dat heb ik ook. Maar het was ook een moeilijke beslissing. Mijn fijne geliefde huis verkopen en mijn veilige stille plek verlaten voor een onzekere toekomst. Omdat ik een droom had. Een droom van een grote tuin.