2 seconden

Een vriendin gelooft in tekenen vanuit de cosmos. Tekenen die je helpen een bepaalde richting in je leven aan te nemen of beslissingen te nemen.

Soms zie ik ze ook, die tekenen maar ik gebruik ze meer ter geruststelling. 

We staan op het punt om weg te rijden bij het huis in Randwijk, na dat we heel intuïtief een bod hebben gedaan, we zijn zenuwachtig wat hebben we gedaan? Zonder na te denken een huis gekocht.

Op dat moment vliegt een ooievaar vlak over mijn hoofd. Echt vlak boven mijn hoofd, misschien 2 meter. Heel bijzonder. Ik denk na over dubbele betekenissen van ooievaars, want baby's dat zit er niet meer in. Even speelt mijn dochter door mijn hoofd, maar die is er nog niet aan toe. Dan besluit ik dat het een teken is, het is goed.

Zo gaat het denk ik vaker met tekens, je ziet wat je wil zien.

Toch heeft het serieus nemen van een teken mij veel goeds gebracht.

Ik denk dat het 7 jaar geleden is. Laatste kind op eigen benen. 

Een verwarrende periode. Dat ik niet meer nodig ben vind ik een prettig idee. Dat gaf en geeft me een gevoel van vrijheid. Wat ik moeilijk vond was dat ik zonder het te weten, toch teveel op Jan leunde en teveel van hem verwachtte. Jan is graag in zijn eentje op stap en heeft ander passies.Schokkend voor mij was vooral dat ik dat niet eerder gezien heb.

Jan ging dat gat dat mijn kinderen achter lieten niet opvullen, dat moest ik zelf doen.

Tijdens het lezen van de zaterdagkrant valt mijn oog op een advertentie. Ik lees nooit advertenties en besluit dat dat een teken is dat ik serieus moet nemen. In de advertentie worden mensen gevraagd die een paar weken willen komen helpen met het opzetten van een ECO camping in de Spaanse Pyreneeën.

Niet nadenken, opgeven en gaan. 

Dat was mijn eerste ervaring met vertrouwen op mijn intuïtie, een fantastische tijd gehad.

Daar ben ik niet meer mee gestopt. Kom ik iets tegen, spreekt het me aan, doen.

De eerste 2 seconden schijnen cruciaal te zijn en de kunst is te luisteren naar die eerste impuls en daar iets mee te doen.

Als wij wat langer hadden nagedacht over het huis in Randwijk, waren er bezwaren boven gekomen. Moeten we daar nog wel aan beginnen? Op onze leeftijd? Wordt dat niet te zwaar?

De eerste momenten dat we rond het huis liepen, voelden we allebei dat het goed was. Voordat we konden gaan twijfelen en het soort weten vanuit ons hart met rationele overwegingen konden overrulen hebben we een bod gedaan. 

Ik hoop wel dat ik de ooievaar vaker ga zien.