Tijdens het hardlopen vanochtend kom ik mijn vriendin tegen die een stevige wandeling maakt. Dit gebeurt gelukkig regelmatig en is altijd erg gezellig. Ik loop met haar mee of zij loopt met mij mee.
We praten veel over voeding en gezondheid. We raken nooit uitgepraat over reisjes, uitstapjes, workshops enz. We zijn allebei erg nieuwsgierig naar wat we allemaal kunnen en zien het leven als een ontdekkingstocht. Mijn vriendin is erg inspirerend. Ik hoop dat ik dat voor haar ook ben. We zijn allebei fervente tegenstanders van de slachtoffercultuur die in Nederland wel steeds erger lijkt te worden. Niets is meer je eigen schuld mopperen we regelmatig tegen elkaar.
Op haar werk heeft ze veel voorbeelden van collega's die klagen over allerlei kwalen en ziektes, meestal veroorzaakt door een ongezonde leefstijl.
Vanochtend vertelde ze over haar lange werkdag gisteren. Ze was om 7 uur s`ochtends begonnen en heeft doorgewerkt tot 11 uur s'avonds, vanwege een zieke collega.
Normaal neemt ze een gezonde maaltijd mee, maar dit gebeurde onverwachts. In het restaurant een bordje bami gehaald en opgewarmd in de magnetron. Normaal knap je op van even zitten en een hapje eten. Mijn vriendin werd na het eten heel moe en ellendig en dat gevoel bleef urenlang.
Ze was zelf helemaal verbaasd over het verschil tussen een maaltijd met vitale (biologische groenten) voeding en een bord vulling.
Maar tegen haar collega's vertelt ze dit niet. Die geloven dat toch niet.
Ik ben zeer overtuigd van de noodzaak van een vitale voeding.
Omdat ik de eetgewoonten in de 17 de eeuw onderzoek, las ik vanmorgen een artikel over de beerputten in Den Bosch. Uit deze beerputten kunnen ze veel informatie halen over het eetgedrag van 400 jaar geleden. Toen dacht wat zullen mensen over 400 jaar vinden van ons eetgedrag nu. Ons eten dat duizenden jaren min of meer hetzelfde is gebleven. Ons eten dat in de laatste 50 jaar voornamelijk uit de fabriek komt. Ons eten dat volgestopt zit met suiker, bindmiddelen, hormonen, kleurstoffen enz.
Maar je hoeft geen slachtoffer te zijn van de voedingsindustrie. Gelukkig mag je altijd nog zelf bepalen wat je koopt en eet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten