maandag 15 september 2014

gewoon?

Soms schrijf ik een tijdje niet omdat ik denk dat er niets bijzonders gebeurd. In ieder geval niet iets wat de moeite waard is om op te schrijven. De wetenschapspagina van het NRC vandaag brengt me op ander gedachten.
Achteraf blijkt het "gewone" leven namelijk heel bijzonder. Mensen die de opdracht krijgen een gewone dagelijkse dag te beschrijven of verslag te maken van een gewoon gesprek, blijken enorm te genieten als ze dit na een paar maanden terug lezen omdat ze het meest weer vergeten zijn.
Ik lees ook regelmatig mijn blogs opnieuw en dat vind ik inderdaad erg leuk. Verbaasd ben ik vaak, heb ik dat geschreven?
Dus heel bijzonder hoeft het niet altijd te zijn. Ook gewone momenten zijn de moeite waard.
Zaterdag 13 september stond ik met mijn vriendin op de eerste Feelgood - market in Cadzand met kruiden en kruidenproducten. (zeep, zalf, olie, kruidenkussen en geurzakjes)
Gewoon een geweldige dag gehad. Het is leuk als je producten gekocht worden, maar het meest geniet ik van het contact met mensen en medestandhouders.
Geen gewoon maar een bijzonder verhaal: een mevrouw duurt haar man die in een rolstoel zit. Ze pakt een geurzakje met lavendel en houdt het onder zijn neus. Ze zegt: ruik eens, hiermee heb ik je uit je coma gekregen, vind je dat lekker?  Hij knikt. Ze koopt een zakje voor hem en hangt het om zijn nek.
Er komen twee mensen aan de kraam die al een hele tijd op zoek zijn naar een witte salie plant om een smudge te maken. Ik heb nog twee plantjes. Mensen blij, ik blij dat mijn plantjes zo goed terecht komen, zo gewenst zijn.
Een mevrouw van het tijdschrift "genoeg" vraagt of we eventueel in het volgende blad iets willen schrijven over zelf gemaakte producten voor lichaamsverzorging.
We sluiten deze bijzondere dag af op een terras aan zee
met uitzicht op de ondergaande zon.
Dit was een klein stukje van een dag die bijzonder genoeg was om nog eens over te lezen en te herinneren.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten