nu nog

Het is mooi fietsen in Friesland.
Vorige week was ik een paar dagen met een vriendin in een vakantiehuis van een vriendin op een bungalowpark vlakbij Leeuwarden.
Ik heb genoten. Fantastische fietstochten gemaakt. Prachtige omgeving en heel vriendelijke mensen.
De buurvrouw op het park kwam een bosje bloemen brengen uit eigen tuin.
Ze dronk een kopje kruidenthee met ons. Ondertussen vertelde ze dat ze 68 was en al 10 jaar op het park woonde. Mijn vriendin werkt als verpleegkundige in de ouderenzorg, dat zorgt ook altijd voor gespreksstof.
Ik vertelde over mijn beginnende kruidenkwekerijtje en zoektocht naar woonruimte met meer grond.
Toen kwam de buurvrouw met de uitspraak: "Nu nog"?
Dat vind ik een uitspraak voor mensen die op hun vijftigste alvast gelijkvloers gaan wonen. Je weet maar nooit.
Dat is het nou juist. Je weet het ook niet. Mijn oma liep toen ze 95 was nog de trap op naar haar dochter die op de derde verdieping woonde zonder lift. Haar drie kinderen zijn op 72, 75 en 79 jaar overleden.
Er bestaat geen leeftijd voor om iets wel of niet (meer) te kunnen doen.
Ik volg mijn gevoel. Op dit moment ben ik bezig met bijzondere theekruiden kweken. Dat is eigenlijk vanzelf gegaan. Ik zaai theekruiden en als ze dan opkomen, kan ik geen plantjes wegdoen. Ik wil graag heel veel verschillende theekruiden hebben. Dan heb je op een gegeven moment heel veel plantjes.
Dan vraagt iemand;

kan ik niet wat kruiden kopen.
Dan gaat mijn fantasie werken. Ik ga theekistjes maken met verschillende kruiden in een kistje.
Op 15 juni sta ik op de Feelgood market in Eindhoven. Dat vind ik erg spannend. Vinden meer mensen leuk wat ik doe. En willen ze het kopen.
De enige manier om hier achter te komen is op markt gaan staan en kijken wat er gebeurt.
Dus lieve buurvrouw op het bungalowpark: Ja, nu nog. Het begint pas.