dinsdag 17 september 2013

gedicht

LAAT ER EEN TUIN ZIJN Laat er een tuin zijn waar de bladeren heel traag vallen, menig maal hun laatste landingsplaats bepalen, alvorens de aarde juist te raken waar ze in het verlengde van hun vrije val ligt Laat het mijn tuin zijn waar de wereld eeuwig blijft haperen tussen zomer en herfst tussen vallen en opstaan Peter Theunynck

donderdag 12 september 2013

goede suikers

Een menselijk lichaam heeft 100 biljoen of meer cellen. Per seconde sterven er een miljoen cellen af en worden weer vervangen. Elke groep cellen heeft weer een andere opdracht en cellen communiceren onderling als het ware om af te spreken wie wat doet en wanneer. Deze cellen hebben veel stoffen nodig om hun werk te kunnen doen. De stoffen die ons lichaam niet zelf kan maken, noemen we essentieel. De essentiële voedingsstoffen zijn(tot nu toe): 26 vitamines, 72 mineralen, onverzadigde vetten (o.a. linolzuur, linoleenzuur) ik dacht 8 aminozuren (voor opbouw van eiwitten) en 8 suikers : glucose, galactose, fucose, xylose, mannose, N-acetylglucosamine, N-acetylgalactosamine,N-acetyl-neuraminezuur. Glucose en galactose krijgen we voldoende binnen. De andere suikers komen vooral voor in zeewier, paddenstoelen, bessen, broccoli en Echinacea. Hoewel deze specifieke suikers al jaren onderzocht worden (glycobiologie), is dit bij mij nog niet zo lang bekend. Door een documentaire over veroudering hoorde ik over glycanen. Glycanen zitten aan de buitenkant van de cel en zijn letterlijk en figuurlijk de antennes van de cellen. Ze zorgen voor gezonde cellen door als eerste afweer te werken tegen aanvallen en ze zorgen voor informatie uitwisseling tussen de cellen. Om deze glycanen te kunnen maken in de lever zijn deze suikers nodig. De suikers komen steeds minder voor in onze voeding omdat ze bijvoorbeeld pas in de laatste dagen in fruit gemaakt worden als het echt rijp is. Veel fruit wordt geplukt voordat het rijp is. Het lijkt verstandig om de essentiële suikers aan te vullen met supplementen. Vooral bij ouder worden en stress gaat de lever minder goed werken en de glycanen kunnen zorgen voor een gezonde veroudering. Onderzoek bij zogenaamd langlevende en gezond verouderende families laten zien dat bij deze mensen de glycanen aantoonbaar beter werken. Vooral bij veroudering, stress, ziekte kan het aantal glycanen afnemen, waardoor de weerstand van de cel afneemt en de onderlinge informatie minder wordt. Het gevolg voor de huid is bijvoorbeeld minder collageen en dus meer rimpels. Maar de effecten voor het hele lichaam zijn: betere weerstand, minder kans op ziektes, fitter.

maandag 9 september 2013

biodiversiteit

Door te fanatiek veredelen,halverwege de vorige eeuw,hebben onze huidige tomaten een opvallend smalle genetische status. NRC 7-9-2013 Het grote nadeel hiervan is dat telers nog maar weinig mogelijkheden hebben als er nieuwe ziektes uitbreken. De wilde tomaat staat daarom volop in de belangstelling. In het Herbarium van Naturalis Biodiversity Center bevinden zich exemplaren uit 1542 en 1544. Blijkbaar kan uit deze ik neem aan gedroogde planten genoeg DNA gehaald worden om te gebruiken als voorbeeld.Naturalis biodiversity center is samen met Plant research international en met 150+TomatoGenome Consortium bezig om te kijken of het mogelijk is deze oude exemplaren genetisch te onderzoeken. Daarna zou men kunnen gaan proberen tomaten te telen die genetisch vergelijkbaar zijn met de geimporteerde exemplaren uit de zestiende eeuw. De onderzoekers verwachten dat die tomaten beter resistent zullen zijn tegen ziektes. Dit zou betekenen dat deze tomaten meer zogenaamde secundaire inhoudsstoffen bevatten en ook voor mensen gezonder zijn. Ben wel benieuwd naar de smaak. Is het veredelen van die tomaten niet een voorbeeld van zogenaamde vooruitgang? De technische mogelijkheden zijn er, maar je raakt iets kwijt wat je op dat moment nog niet weet dat het er is. Wees voorzichtig met het "verbeteren" van de natuur.

dinsdag 3 september 2013

wonen

Volgens de makelaar waren de mensen die ons huis bezichtigd hebben erg enthousiast. Mooi kan ik weer een stap zetten op weg van wens naar werkelijkheid. Maar naar welke werkelijkheid ben ik op weg. En is de weg niet veel leuker dan de werkelijkheid. Kortom wat wil ik nu eigenlijk. Een paar dingen zijn voor mij belangrijk; rustige plek, vrij wijds uitzicht, een flinke lap grond, kleigrond (ik wortel niet op zand). Verder vertrouw ik op mijn intuïtie. Of het een theetuin, een vrienden op de fiets, of een open kruidentuin wordt dat laat ik ook over aan het proces. Ik blijf op weg en sta open voor wat er op mijn pad komt. Ben benieuwd wat ik ga doen. Ik was gisteren met de Mariënhagegroep (zie een van de vorige blogs) naar Stoutenhage, om inspiratie op te doen. Stoutenhage is een woongroep van op dit moment 6 mensen (ruimte voor meer). Ze streven ernaar te leven volgens de regels van Franciscus. Ze wonen in een voormalig Franciscaner klooster en runnen een centrum waar lezingen, cursussen enz. georganiseerd kunnen worden. Er is een grote voornamelijk groentetuin, die de groenten levert voor de keuken. De bewoners hebben een kleine eigen kamer en diverse grote gemeenschappelijke ruimtes. Ook alle eventuele verdiensten buitenshuis worden gezamenlijk gedeeld. We werden ontvangen door een heel sympathieke en enthousiaste bewoner en werden ingewijd en rondgeleid. Heel leuk om alles te zien en om te horen hoe deze groep woont en werkt. Ik weet wel zeker dat dit mijn weg niet is. Leven volgens van tevoren vastgelegde regels, dat biedt voor mij te weinig vrijheid. Te weinig ruimte om te reageren op wat er op mijn pad komt. Alleen een gezamelijke TV, dat klinkt ook niet aantrekkelijk voor mij. Hoewel ik de manier waarop ik nu woon weleens te contactarm vindt, zie ik toch meer in een gezellige straat waar je fijne contacten hebt. Lekker je eigen gang gaan en heb je zin in een praatje ga je kijken of de buurvrouw thuis is. Of vrienden op de fiets ontvangen.