Ik zat er klaar voor gisteravond, de vorige keer had ik de documentaire the Rainbow warriors gemist. Wegens overlijden van Harry Muskee werd er echter een documentaire uitgezonden over Cuby and the Blizzards.
Toch naar de Rainbow W. gekeken. Ademloos. Ik wist wel wat van de geschiedenis van de Rainbow warriors. Maar dat ze zoveel betekend hebben en zo populair waren, vooral in nieuw-zeeland, dat wist ik niet. Dat verhaal over die atoomproeven door de fransen en de mensen die daar in het paradijs woonden en van niets wisten.Huilen!. De mensen zaten onder de brandwonden en kregen verminkte kinderen enz. De rainbow warriors hebben op verzoek van die mensen het hele eiland verhuisd naar een veiliger eiland.
Dan maak je echt verschil.
Vanmiddag heb ik een vlindertuin bezocht in Gemert. De eigenaar heeft een halve hectare tuin ingericht ten dienste van de natuur, vlinders, bijen, egels enz. Een bijzondere "gewone"man die zn eigen paradijs heeft gemaakt en op zijn manier verschil maakt.
Ik fiets naar huis en zie hoe de boer op het veld achter mijn tuin al voor de zevende of achtste keer de spruitjes bespuit met gif om de vlinders dood te spuiten!
Daar zit ik dan in mijn piepkleine paradijs te proberen ook een beetje een verschil te maken. En een soort blijf-van-mijn-vleugeltjes-huis te zijn voor de mishandelde vlinders tussen de spruitjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten