Tijdens mijn verblijf in Ecolonie ben ik heel nieuwsgierig geworden naar het collectief. Er wonen 12 volwassenen en 5 kinderen in een collectief.
Ik had graag willen weten hoe het is om zo te wonen. Hoe is het financieel geregeld, heb je nog eigen inbreng?
De vrijwilligers waren vrolijk en gezellig. De vaste bewoners waren in mijn ogen niet zulke blije mensen. Misschien waren ze wel moe na een druk seizoen. In tegenstelling tot de weinig succesvolle collectieven waarin ik geleefd en gewerkt heb, waren hier duidelijke en strenge regels. Bovendien was er een iemand de baas. Ik vermoed dat dit het geheim is achter dit collectief. Een vriendelijke inspirerende baas waar mensen graag naar luisteren om een gezamelijk doel te bereiken.
Zoals uit eerder ervaringen is geblken ben ik niet geschikt voor een collectief. Ik ben te eigengereid en te eigenwijs. Ik werd een aantal keren op mijn vingers getikt(op een vriendelijke manier) als ik snel zelf iets wilde regelen. Na 1 week betrapte ik mezelf erop dat ik iemand aan het werk zette die niet wist wat ze doen moest.
Ook denk ik dat het dodend is voor je creativiteit. Je bedenkt iets nieuws of een goede oplossing. In plaats van het direct uit te proberen moet je wachten tot de vergadering. Dan wordt je plan weggestemd. En het volgende plan ook. Terwijl ik dit schrijf word ik als verdrietig.
Maar van de manier waarop ik nu woon word ik ook niet blij. Er moet een vorm zijn ergens in between. In vrijheid maar toch samen met mensen waar ik blij van wordt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten