vrijdag 30 september 2011

Verschil maken?

Ik zat er klaar voor gisteravond, de vorige keer had ik de documentaire the Rainbow warriors gemist. Wegens overlijden van Harry Muskee werd er echter een documentaire uitgezonden over Cuby and the Blizzards.
Toch naar de Rainbow W. gekeken. Ademloos. Ik wist wel wat van de geschiedenis van de Rainbow warriors. Maar dat ze zoveel betekend hebben en zo populair waren, vooral in nieuw-zeeland, dat wist ik niet. Dat verhaal over die atoomproeven door de fransen en de mensen die daar in het paradijs woonden en van niets wisten.Huilen!. De mensen zaten onder de brandwonden en kregen verminkte kinderen enz. De rainbow warriors hebben op verzoek van die mensen het hele eiland verhuisd naar een veiliger eiland.
Dan maak je echt verschil.
Vanmiddag heb ik een vlindertuin bezocht in Gemert. De eigenaar heeft een halve hectare tuin ingericht ten dienste van de natuur, vlinders, bijen, egels enz. Een bijzondere "gewone"man die zn eigen paradijs heeft gemaakt en op zijn manier verschil maakt.
Ik fiets naar huis en zie hoe de boer op het veld achter mijn tuin al voor de zevende of achtste keer de spruitjes bespuit met gif om de vlinders dood te spuiten!
Daar zit ik dan in mijn piepkleine paradijs te proberen ook een beetje een verschil te maken. En een soort blijf-van-mijn-vleugeltjes-huis te zijn voor de mishandelde vlinders tussen de spruitjes.

woensdag 28 september 2011

overgangskruiden

Ik gebruik al ongeveer 2 jaar duindoornpillen tegen opvliegers. Helpt op zich goed, ze zijn er nog wel maar ik heb er geen last meer van. Bovendien slaap ik weer goed, want s'nachts heb ik helemaal geen opvliegers meer. Prima dus. Ik vind het leuk om uit te zoeken welke kruiden je nog meer kunt gebruiken om overgangsverschijnselen te verzachten en uit te proberen. Aangeraden dosis per dag is een equivalent van 40 mg isoflvonen per dag. Isoflavonen behoren tot de fyto-oestrogenen, deze komen vooral voor in soja, bonen, erwten en pinda's. Er zijn ook een aantal kruiden met fyto-oestrogene werking. De belangrijkste zijn: rode klaver( Trifolium pratense), hartgespan(Leonurus cardiaca) en zilverkaarswortel(Cimicifuga racemosawortel). Na uitgebreid onderzoek heb ik besloten mezelf te behandelen met thee van hartgespan en rode klaver en zilverkaarswortel-tinctuur. Een halve liter water koken en thee zetten met 8 g rodeklaverbloem en 4 g hartgespan, dit 10 minuten laten staan. Zeven en over de dag verdeeld opdrinken. Hartgespan is behoorlijk bitter, dus eventueel mengen met Stevia. Van de Cimicifuga racemosawortel maak ik een tinctuur. Van de gedroogde wortel 50 g op 250 ml alcohol van 80%. Dit mengsel minimaal 10 dagen tot 3 weken laten staan. Regelmatig schudden. Van deze tinctuur 3 x 20 druppels of 2 x 40 druppels per dag. De hartgespan en rode klaver werken snel, maar de cimicifuga wortel moet maandenlang worden ingenomen voor een goed resultaat. Ik kom er op terug.

zondag 25 september 2011

serendipiteit

Dom stukje natuurlijk over serendipiteit. Voornamelijk gebaseerd op een romantisch idee over serendipiteit. Door een film die heet volgens mij ook serendipity.
Het woord serendipity is gebaseerd op de drie prinsen van Serendip (een perzisch sprookje) die door toevalligheden en slimmigheid altijd dingen ontdekten waar zij niet naar zochten.
Volgens de website van Harvard business Review is serendipiteit niet alleen geluk of toeval maar ook de bijzondere gave om nuttige combinaties te maken van ogenschijnlijk niet belangrijke observaties.
Je moet tenslotte ook ontdekken dat je iets ontdekt hebt.

woensdag 21 september 2011

Serendipiteit

Vinden wat je niet zoekt. Dit houdt me bezig. Hoe kun je iets vinden wat je niet zoekt. Hoe weet je dan dat je gevonden hebt.Ik zou bijvoorbeeld graag laarzen willen vinden. Ik heb een hekel aan winkelen dus ik zoek ze niet. Toch wil ik heel graag per ongeluk tegen mijn ideale laarzen aanlopen. Dat bedoelen ze vast niet met serendipiteit.
Soms loop met je een idee in je hoofd over de samenleving of over gedrag van mensen en dan lees je ineens op allerlei plaatsen over dat onderwerp, mischien is dat serendipiteit.
Wat ik echt serendipiteit zou vinden is iemand uit je verleden tegenkomen die je graag nog eens terug zou willen zien.

dinsdag 20 september 2011

egoistisch?

Ik ben hier alleen voor mezelf: zei ik op een vraag van een vrijwilliger in Ecolonie. Ze keek me geschokt aan, dus niet voor het goede doel vroeg ze.
Ik vind persoonlijke groei een heel goed doel. Het is heel bijzonder wat er met je gebeurt als je uit je comfortzone stapt en in je eentje op stap gaat. Alsof je jezelf opnieuw uitvindt. In je dagelijks leven neem je allerlei rollen aan om te overleven.Vooral als je al heel lang met iemand samenleeft ben je gewend aan bepaalde patronen.
In het boek Aleph van Paulo Coelho wordt dat mooi verwoord door zijn vrouw.
Zolang je in het gezelschap bent van iemand die jou kent heb je het misleidende gevoel dat alles bekend is. Als je samen reist blijf je proberen de dingen in te passen in het beeld dat je samen van de wereld hebt.
Toch vinden veel mensen je egoistisch als je blij bent met jezelf, tevreden en als je goed voor jezelf zorgt. Als ik niet voor mezelf zorg en mezelf koester, wie doet het dan. Wie kan weten wat ik nodig heb om me gelukkig te voelen, dat kan ik het beste zelf. Dat doe ik dus ook.
Het grappige is dat je een veel liever mens wordt. En dat je veel meer te geven hebt als je goed voor jezelf zorgt. En egoistisch of niet eerst aan jezelf denkt.

maandag 19 september 2011

Pippi Langkous

Wat is het leven toch heerlijk: zei Pippi en strekt haar benen uit zo ver ze kan. Net op dat moment komen er 2 politieagenten het hek binnen.
Ha zei Pippi ik geloof dat ik vandaag mijn geluksdag heb. Politie vind ik het fijnste wat er is. En rabarber.
Met veel plezier heb ik dit mijn kinderen voorgelezen. Ik vond Pippi ook toen al fantastisch. Heerlijk tegendraads en haar eigen dingen doen op haar manier. Pas nu herken ik ook de levensvreugde en tevredenheid die Pippi uitstraalt. Pippi hoeft niet naar Buthan om te weten wat bruto nationaal geluk is.

Spiritualiteit in de tuin

In Ecolonie hebben ze een prachtige kruidentuin. Een onderdeel van de kruidentuin was de wensenspiraal. Er is een spiraalvormig pad aangelegd. Langs het pad staan prachtige bloemen.Langs het pad staan ook paaltjes met touw ertussen. Aan de touwen hangen honderden gekleurde vlaggetjes van stof.
Bij het begin van het pad staat een doos met lapjes en een stift. Je kunt je wens of gedachte opschrijven. Een mooi plekje uitzoeken, je vlaggetje bevestigen. Daarna de spiraal uitlopen naar binnen, ondertussen je wens overdenkend.
De Kelten en Grieken pasten de spiraal toe als ornament van goddelijke kracht en bescherming.
Bij het bewandelen van een spiraal bewandel je als het ware een innerlijk spiraalvormig pad naar je binnenste.

woensdag 7 september 2011

Collectief

Tijdens mijn verblijf in Ecolonie ben ik heel nieuwsgierig geworden naar het collectief. Er wonen 12 volwassenen en 5 kinderen in een collectief.
Ik had graag willen weten hoe het is om zo te wonen. Hoe is het financieel geregeld, heb je nog eigen inbreng?
De vrijwilligers waren vrolijk en gezellig. De vaste bewoners waren in mijn ogen niet zulke blije mensen. Misschien waren ze wel moe na een druk seizoen. In tegenstelling tot de weinig succesvolle collectieven waarin ik geleefd en gewerkt heb, waren hier duidelijke en strenge regels. Bovendien was er een iemand de baas. Ik vermoed dat dit het geheim is achter dit collectief. Een vriendelijke inspirerende baas waar mensen graag naar luisteren om een gezamelijk doel te bereiken.
Zoals uit eerder ervaringen is geblken ben ik niet geschikt voor een collectief. Ik ben te eigengereid en te eigenwijs. Ik werd een aantal keren op mijn vingers getikt(op een vriendelijke manier) als ik snel zelf iets wilde regelen. Na 1 week betrapte ik mezelf erop dat ik iemand aan het werk zette die niet wist wat ze doen moest.
Ook denk ik dat het dodend is voor je creativiteit. Je bedenkt iets nieuws of een goede oplossing. In plaats van het direct uit te proberen moet je wachten tot de vergadering. Dan wordt je plan weggestemd. En het volgende plan ook. Terwijl ik dit schrijf word ik als verdrietig.
Maar van de manier waarop ik nu woon word ik ook niet blij. Er moet een vorm zijn ergens in between. In vrijheid maar toch samen met mensen waar ik blij van wordt.

dinsdag 6 september 2011

Ecolonie

Eerst was ik verbaasd, waarom werken er hier in Ecolonie zoveel vooral jonge mensen als vrijwilliger. Het is hard werken op Ecolonie. Voor je kost en inwoning wordt van je verwacht dat je 40 uur per week werkt. Het eten is echter heel erg goed. En de camping is erg leuk. Hele ruime plaatsen en als je langer blijft kun je een kamer of blokhut krijgen. Bovendien is er een atelier waar je gratis gebruik van mag maken. Het leuke van Ecolonie is ook, dat er een enorm vertrouwen is in de mens. Alle deuren zijn altijd open en in het winkeltje mag je zelf afrekenen.
Er is een prachtige kruiden- en groenten tuin waar ik graag in wilde werken. Dat was niet de bedoeling begreep ik bij de werkindeling. De afwas moest gedaan en de wc schoongemaakt. Bonen geplukt en ingemaakt. Maar in de loop van de week merkte ik dat het me niet zoveel uitmaakte wat ik moest doen. Er waren zoveel leuke mensen. Tijdens het werk hadden we fantastische gesprekken. Na het werk werd het helemaal gezellig.
Nu ik weer thuis ben mis ik de contacten wel en begrijp ik beter de aantrekkingskracht van Ecolonie. De contacten zijn intens en het leven is niet ingewikkeld. Je doet gewoon wat er op je schema staat.
Er is altijd iemand als je gezelschap wil, wil je rust ook prima.

maandag 5 september 2011

De vrije kip

Ik ben bijna 2 weken in Ecolonie geweest. Dit is een ekologische leefgemeenschap in de Vogezen. Ze werken veel met kruiden en ik dacht door mee te werken wat te leren over kruiden. Dat liep anders, daarover later meer.
Mijn tent stond op een veldje vlakbij het kippenhok. Prachtig kippenhok, mooie grote uitloop. Alle kippen scharrelen gezellig bij elkaar door de ren. Liggen samen in een kuiltje. Rennen achter elkaar aan als er iets te eten is. Er was echter 1 kip die elke dag de ren uitvloog en heerlijk in haar eentje op de camping rondscharrelt. Volkomen op haar gemak en heel tevreden.
Er waren kinderen aan het spelen met de kippen. Zw wilden ook de vrije kip vangen en in het hok zetten. Ik heb de kinderen verteld waar ik zelf de hele tijd aan moest denken. Deze vrije kip wil graag loslopen en heel andere dingen doen dan de andere kippen. En als ze gezelschap wil van de ander kippen dan vliegt ze wel over het hek.
Dat is bij mensen ook zo. Veel mensen willen graag zijn waar andere mensen zijn en dezelfde dingen doen die andere mensen doen. Andere mensen zijn graag zo nu en dan alleen en willen dingen doen die ze zelf bedenken.
De kinderen luisterden aandachtig en knikten begrijpend. Vanaf toen lieten ze de vrije kip met rust.