"Heeft u gereserveerd? " Nee, ik ben een trekker, ik weet 's ochtends niet waar ik 's avonds ben, dat is nou juist de fun. Ik heb altijd gedacht dat elke camping verplicht een trekkersveld moet hebben.
De jongen aan wie ik het vraag, wat ik nu moet doen, kijkt moeilijk. Ik moet mijn moeder helpen zegt hij tenslotte. Na een lange dag fietsen ben ik op een camping, de receptie is dicht. Je moet kennelijk reserveren. Ik kan niet verder, ik ben moe en weet uit ervaring hoe moeilijk het kan zijn een camping te vinden. Het is al 18.00 uur, om 20.00 uur is het donker dan moet ik gegeten hebben. Ik besluit mijn tent illegaal op te zetten en morgenvroeg te betalen. Ik ben als de dood alsnog weggestuurd te worden. Ik zoek snel een plekje, zet de tent op en gooi de matras en de slaapzak naar binnen. Ik herinner me dat er vroeger een krakerswet was. Als je matras er lag en je tandenborstel stond op de wasbak dan mocht je niet meer weggestuurd worden. Zou dat in de camping wereld ook gelden. Je stuurt toch geen vrouw alleen in het donker nog weg? Dat ik koud zou moeten douchen was ik vanuit gegaan. Vind ik niet erg, doe ik thuis ook. Ik loop naar de wasruimte en houd beleefd de deur open voor een oudere heer. Ik ga direct zelf naar binnen en merk dus niet dat ik een pasje nodig heb. Pas de volgende keer als ik in het washok moet zijn, sta ik voor een dichte deur. Ik hang zo nonchalant mogelijk rond, tot er iemand komt en ik mee naar binnen kan glippen. Ik durf dit niet te vaak te doen en besluit in de bosjes te plassen en zuinig met het water te zijn. Ik zoek op wat ik zou moeten betalen. Een plaats kost 24 euro, inclusief elektra, warm water enz. De receptie is pas om 9 uur open. Langzaam vormt zich het idee zonder te betalen weer weg te gaan. Ik ga vroeg slapen en ben om half 7 wakker. Om 8 uur ben ik klaar voor vertrek. De camping ligt op een helling, ik race met bonkend hart langs de receptie, snel het bos in. Niemand gezien. Ik snap nu wel wat mensen die in de misdaad belanden bedoelen met de glijdende schaal.