Mijn zoon en de vriend van mijn dochter gaan de Marmotte fietsen. Dat is een zware fietstocht in de franse alpen; 5000 hoogtemeters en 180 km binnen 8 uur. Mijn zoon heeft een huisje gehuurd en bijna de hele familie gaat mee. De finish is op de Alpe d'Huez. Die wil ik nog altijd graag een keer opfietsen. Op het laatste moment toch maar mijn racefiets mee. Sinds ik verhuisd ben, drie jaar geleden heb ik niet meer op mijn racefiets gefietst. Ik fiets een tochtje in de bergen om even te oefenen, vooral die vaste voeten beangstigen me. Ik ben altijd bang dat ik vergeet uit te klikken. Het gaat goed, ik geniet weer op mijn racefiets. Lekker is dat zo'n licht fietsje.
De dag erna, staat de Alpe d'Huez op mijn programma. Zonder afstappen boven komen is het enige criterium. En dat is gelukt, ik snap er zelf ook niet veel van, niet getraind, geen kramp, geen hongerklop en in een uur en een kwartier ben ik boven. Als ik terug kom ga ik koken voor de hele familie. Niemand is trouwens erg onder de indruk dat ik het gehaald heb. Ik heb de dag erna ook geen spierpijn. Ik vertel dit allemaal niet om op te scheppen, maar omdat dit voor mij weer een soort bewijs is dat leeftijd niet zoveel zegt als je goed voor jezelf zorgt. En dat je met een goede voeding heel fit kunt worden. Het zal best een keer minder worden over een aantal jaren maar nu nog niet.
Een vriendin van mijn dochter is ook mee met haar vriend. Ze werken beide als specialist (chirurg en internist) in opleiding in een ziekenhuis. Het lijkt mij moeilijk als arts om zoveel mensen te behandelen die een ziekte hebben die veroorzaakt wordt door leefstijl, dus te voorkomen is. Dat vinden ze ook heel lastig. Ze vertellen dat er veel mensen in het ziekenhuis komen met zogenaamde etalagebenen. De beste remedie is twee maal per week een uur lopen. Maar een operatie kan ook. Veel mensen hebben liever een operatie, want dat lopen dat doen ze toch niet.
Er wordt een een nieuw bijvak aangeboden bij de geneeskundestudie; leefstijlgeneeskunde.. Het populairste bijvak ooit. Wellicht gaat dat een volledige arts opleiding worden in de toekomst. Ik hoop dat het ertoe zal leiden dat de mensen die dat nodig hebben hulp krijgen om voor een gezondere leefwijze te kiezen.
Want ik gun iedereen het heerlijke gevoel dat je hebt als je fit en veerkrachtig bent.
Hoi Paula, wat goed dat je ook een fietser bent. En wat goed die Alpe d'Huez. En ook wat herkenbaar: geen spierpijn. Tien jaar geleden fietse ik 3300 km door Spanje. Alle routes die aansloten naar Santiago de Compostella. Bij start had ik alleen sportschool conditie. Bij thuiskomst fietste ik mijn fietsmaat die toch niet voor de poes was, eruit. Spierpijn alleen de eerste week. Mijn wens ik nog om als Ilja Pfeijffer naar Rome te fietsten. Met 64 jaarringen moet dat lukken toch?
BeantwoordenVerwijderenHoi Marijke, zo af en toe lees ik mijn blogs nog een keer. En kom ik je reactie tegen. Hilarisch boek trouwens van Ilja Pfeiffer over zijn fietstocht naar Rome. Doen!
Verwijderen