Veel mensen feliciteren me omdat ons huis verkocht is. Maar echt blij ben ik niet.
Het komt zo onverwacht, stamel ik om mijn verwarring goed te praten. Maar het is al twee jaar te koop. Ja, maar toch nog onverwacht.
Ik heb na jaren aarzelen de knoop doorgehakt om te gaan verhuizen. Als ik hier blijf wonen blijft de twijfel terugkomen.
De volgende minisage gaat over waarom ik moet gaan.
Afscheid
Negentien jaar een thuis, slapen, eten, opvoeden, uitzicht, tuinieren, veiligheid, rust, groeien, dromen, samenzijn, vreugde, verdriet.
Vele jaren tweestrijd blijven of vertrekken.
Net als mijn planten worstel ik nog steeds met aarden in Brabantse bodem.
Net als mijn planten nu op zoek naar vruchtbare aarde.
We wortelen moeizaam op zandgrond.
Ik begrijp dit zo goed..Binnenkort verhuis ik ook..maar dan terug naar Brabant..:)
BeantwoordenVerwijderen