Toen Alexander Klöbbing aankondigde dat de beste Universiteits colleges gratis online beschikbaar zouden komen was ik heel blij.
Ik wil graag meer weten over de chemie van de plant en de werking van deze stoffen in het lichaam. Omdat dit erg ingewikkeld is, hoopte ik dat er een college zou zijn met dit onderwerp.
Een farmacoloog, leuke man, interessant college vertelde over het ontstaan van medicijnen uit stoffen in de plant.
Hij vertelde over de bijzondere stoffen in planten en dat door deze stoffen te isoleren er medicijnen van gemaakt worden.
Toen maakte hij de opmerking : "want de plant doet maar wat".
Volgens de farmacoloog was het een zooitje binnen in de plant met allerlei stoffen in de verkeerde volgorde en concentratie.
Hij bedoelde waarschijnlijk, niet in de goede concentratie om voor de mens als medicijn te dienen bij ernstige ziektes.
Maar de plant maakt die stoffen ook niet voor ons, maar voor zichzelf. Meestal als verdediging tegen vijanden, dus om in leven te blijven.
Jammer dat geneeskrachtige planten door deze farmacoloog alleen gezien worden als leverancier om medicijnen uit te isoleren. Bij het gebruik van de hele plant krijg je de geneeskrachtige stoffen ook binnen. De kans op bijwerkingen is bij het gebruik van de hele plant heel klein. De sterk werkende stoffen in de plant zijn van nature vergezeld van stoffen die een heftige reactie van het lichaam voorkomen en/of verzachten. De werking is ook minder sterk.
Gisteren was ik op zoek naar moerasspirea. Moerasspirea-bloem gebruik gedroogd in mijn kruidenthee.
Moerasspirea is bloedzuiverend, ontsteking werend en pijnstillend.
Dit was de eerste plant waarin men (1827) salicylzuurderivaten aantrof. (voorloper van aspirine)
Het gebruik van moerasspirea belast de maag zeker niet, omdat de salicylaten nauwelijks vrij voorkomen als vrij salicylzuur(aspirine) en vergezeld zijn van looistoffen, die een beschermend laagje in de maag leggen.
Jammer dat de farmacoloog dat niet ook verteld heeft. Dat hij niet met respect over planten praat.
"Je hoeft niet ziek te zijn om beter te worden.". Dit is de titel van een boek van Paula Dijkhuis dat gaat over een geheim recept van Canadese Indianen wat bestaat uit 7 verschillende planten. Dit recept werd en wordt gebruikt om allerlei ziektes te genezen.
Vooral de titel van dit boek heeft mij geïnspireerd dagelijks geneeskrachtige planten te gebruiken, vooral als kruidenthee, maar ook in smoothies en tijdens het koken.
Ik was niet ziek maar ik ben zeker beter geworden.

De moerasspirea heb ik niet gevonden. In Mierlo staat ze maar op een plaats. De gemeente heeft de sloot uitgegraven.

Szechuanpeper

Uit China krijg ik een potje szechuanpeper. Ik verwerk de fijngemalen korrels in een bietensalade.
De smaak is heel apart, erg lekker vind ik. Maar het is niet zozeer pittig, maar meer prikkelend in de mond. Het doet me denken aan het ABC kruid (spilanthes of botoxkruid).
Blijkt szechuanpeper geen peper te zijn. De "peperkorrels"zijn gedroogde schillen van kleine vruchtjes van een aantal soorten van het geslacht Zanthoxylum (wijnruit familie).
In dit geval waarschijnlijk Zanthoxylum piperatum.
Het kruid heeft een lichte citroensmaak en een licht verdovend, tintelend effect op de tong.
Dit verdovende effect komt door de alkamides.
Alkamides komen in een aantal geneeskrachtige kruiden voor : Echinacea, Spilanthes , Zanthoxylum en een aantal peper plantjes.
Alkamides verbeteren o.a. het immuunsysteem en zijn ontsteking werend.
De beste bereidingswijze van de "peperkorrels" is eerst in een droge koekenpan roosteren en daarna in een vijzel fijnwrijven. Heerlijk.
Wel even meebakken in olie/vet of mengen in een vinaigrette, zodat de alkamides in je lichaam hun werk kunnen doen.
Alkamides zijn oplosbaar in vet en alcohol.

Cistus incanus ssp.Tauricus (cistusroos)

De goden hadden zich op de berg Olympus verzameld om af te spreken welke planten een bijzondere geneeskrachtige werking zouden krijgen.
De cistusroos kreeg  de eervolle taak de wonden van soldaten te helen.
De Godinnen waren het er niet mee eens. De cistusroos zou niet alleen voor mannen maar ook voor vrouwen nuttig moeten zijn.
Zo kreeg de cistusroos de opdracht de schoonheid van vrouwen te behouden en vrouwen voor gevaren te behoeden tijdens bevallingen.
De cistusroos beloofde de Goden en Godinnen al deze opdrachten te vervullen.
De plant heeft haar belofte gehouden.
Deze geneeskrachtige plant is volgens de informatie een alleskunner voor het immuunsysteem, de huid en het hele lichaam.
De plant heeft meer polyfenolen dan groene thee.
Werkt versterkend op het immuunsysteem, beschermt het hart en is een zeer goede vrije radicalenvanger.
De plant was al bijna vergeten toen ze in 1999 tot plant van het jaar benoemd werd door een wetenschappelijk instituut Herbe Historica.
Sinds die tijd is de plant vooral in Duitsland zeer populair geworden als geneeskrachtige plant. Op de universiteit van Münster is uit onderzoek komen vast te staan (hoewel het nog niet is afgerond) dat de cistusroos werkzame anti-griep bestanddelen bevat.
Van de cistusroos is een goed smakende thee te bereiden.
Blad en bloem zijn ook vers eetbaar.
Het leuke is het is een prachtige plant met mooie tere kreukelige bloemetjes die zich in de loop van de dag glad strijken. En de plant kan tot -10 graden vorst overleven.
Ik heb de plant gezaaid en kan niet wachten tot de eerste bloem verschijnt.