vroeger

Ik heb soms zo'n hekel aan oude mensen. Zo dat is eruit. Ik weet dat je het niet mag zeggen en vinden, want je wordt zelf ook oud en misschien net zo irritant. Ja misschien wel. Hoewel ik mag hopen dat mijn kinderen me tot de orde roepen en dat ik dan ook luister.
Op facebook wordt een verhaal massaal gedeeld over een oudere man die bij de kassa geen tas bij zich heeft. Vervolgens zegt de jonge cassiëre dat de meneer voortaan een tas mee moet nemen, want anders kost het teveel plastic en dat is slecht voor het milieu. Het verhaal op facebook gaat vervolgens over vroeger, over het broodtrommeltje, over alles op de fiets, over verwarming die er niet was enz. Een heel verhaal dat wij ouderen toch echt niet gezorgd hebben voor de milieu problemen waar we nu mee zitten, omdat we opgegroeid zijn in soberheid. Ik kan het verhaal helaas niet meer vinden, want ik had graag willen reageren. Iets wat ik bijna nooit doe omdat ik het nut niet inzie van oeverloze discussies en al helemaal niet in elkaar zwart maken.
Ik had graag willen zeggen dat het niet moeilijk is om milieuvriendelijk te leven als je geen keuze hebt. Ik ben ook opgegroeid in die tijd. We misten niks, want we wisten niet beter. We leven nu in een tijd van overvloed, dat maakt het veel moeilijker om een kleine ecologische voetafdruk te hebben. Ik doe nog steeds bijna alles, in weer en wind op de fiets. Ik neem altijd een broodtrommeltje mee. Ik heb de hele winter dikke truien aan. En ik kies ervoor om niet met het vliegtuig op vakantie te gaan. Ik ga lekker weer met fiets en tentje achterop in op vakantie. En dat is allemaal hardstikke leuk. Ik mis niks. Het gaat niet over vroeger, het gaat over nu. Het gaat zeker niet over jong of oud. Het gaat wel over de keuzes die je maakt.

natuur

Tijdens het ontbijt luister ik naar radio 1. Vanmorgen hoor ik een verhaal over de natuur in Nederland. Enige jaren geleden werd geconstateerd dat we in Nederland de minste natuur hebben vergeleken met alle landen in Europa. Er kwam een plan voor meer natuur in Nederland. Maar sinds het bij de provincies is neergelegd schiet het niet op. Het loopt met name vast bij de onteigening van mensen met veel grond. Als er een nieuwe snelweg nodig is of er moet een industriegebied komen gaat de provincie voortvarend te werk met onteigening. Maar voor natuurgebieden ligt dat anders. Dus de doelen gaan niet gehaald worden. Dat is wel hard nodig voor de biodiversiteit in Nederland. Het lijkt mij dat onteigenen helemaal niet nodig is. Als de provincie nou samen met (gestopte) boeren die stukken land gaat inrichten, voedselbossen gaat aanleggen, poelen graven enz. Zou dat niet een betere oplossing zijn? In Brabant hebben ze dat al goed begrepen. De geïntervieuwde noemde Brabant als voorbeeld provincie waar het wel goed gaat. Ik ken daar diverse mensen met een hele grote tuin die volop medewerking, begeleiding en plantgoed krijgen van de provincie. Ook in Gelderland worden mensen in de buitengebieden gestimuleerd om meer aandacht te hebben voor de natuur en dus ook bijvriendelijkere beplanting aan te planten op het terrein. Dat gaat nog wel heel vrijblijvend. Je moet wel zelf aangeven dat je het graag wil en dan krijg je alle medewerking.
Maar ook mensen met kleinere tuinen kunnen een bijdrage leveren aan de natuur. Als je bedenkt dat we met onze particuliere tuinen een groter grondgebied in beheer hebben dan alle natuurgebieden in Nederland bij elkaar, dan begrijp je dat het uitmaakt, wat je in de tuin zet en hoe je, je tuin beheert.
Vanvond ga ik voor Velt een lezing geven over de ecologische eetbare siertuin. Ik begin met een verhaal over mijn tuin en over de ecologische lessen die ik geleerd heb in mijn tuin  Daarna vertel ik aan de hand van een tuinontwerp voor een gewone achtertuin van 6 x 10, hoe je een ecologische eetbare siertuin kunt aanleggen. Welke planten kiezen en waarom.
Als ik een lezing geef, zoek ik altijd een verhaal om mee te beginnen. Dat item op de radio past perfect bij het onderwerp vanavond.