"Het schommelend gemoed van vrouwen is een natuurlijke kracht": volgens de New Yorkse psychiater Julie Holland.
Naar aanleiding van de column van Griet op de Beeck over dingen die ze eerder in haar leven had willen weten, denk ik dat had ik nou wel eerder willen weten.
Dat ik blij had moeten zijn met mijn PMS, omdat je door die fluctuerende hormoonspiegels dingen scherper aanvoelt en beter intuïtief in kunt spelen op je omgeving. Je bent kritischer en beseft dat alles toch niet zo oke is. Dat kan ervoor zorgen dat je op tijd maatregelen neemt.
Ik heb vaak verzucht dat ik geleefd werd door mijn hormonen. Als je er op een positieve manier naar kijkt, beleef je de schommelingen van je hormoonspiegels toch anders.
Julie Holland beschrijft in het boek met de schitterende titel Moody Bitches, de nadelige gevolgen van kunstmatig ingrijpen in je hormoonhuishouding. En pleit ervoor dat vrouwen opnieuw naar hun lichaam leren luisteren.
In de VS slikt 1 op de 4 vrouwen antidepressiva. De nadelen daarvan zijn dat je serotonine nivo constant hoog is waardoor je brede blikveld verdwijnt. Je verliest veel van jezelf doordat je je afsluit voor (heftige) emoties.
Julie waarschuwt ook voor pilgebruik, omdat vrouwen die aan de pil zijn eerder een man kiezen die genetisch niet bij hen past.
Dat komt door de feromonen, de seksuele geursignalen. Een van de manieren om een partner te kiezen is door geur. De pil tast je vermogen aan om mannelijke feromonen te verwerken. Je valt dan op iemand met hetzelfde immuunsysteem als jij. Als je met de pil stopt kon het wel eens afgelopen zijn met de aantrekkingskracht. Of je vindt iemand niet meer lekker ruiken.
Wat ze schrijft over de overgang kan ik me helemaal in vinden.
Na de overgang wordt alles stabiel, vrouwen vinden zichzelf. Door de lage oestrogeenspiegel worden ze minder meegaand.
Ik had het absoluut niet verwacht, maar ik vind dit een geweldige periode in mijn leven.
En ik vind Jan gelukkig nog steeds lekker ruiken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten